W nowym roku pracodawcy muszą wypełnić statystyczną kartę wypadku przy pracy na nowym formularzu.
Nadal zrobią to jednak na poprzednich zasadach, jeśli zdarzenie zostało zgłoszone jeszcze w starym roku. Tak wynika z nowego rozporządzenia ministra rodziny i polityki społecznej z 9 grudnia 2022 r. w sprawie statystycznej karty wypadku przy pracy (Dz.U. z 2022 r. poz. 2750), które weszło w życie 1 stycznia 2023 r.
Istotnym uproszczeniem przewidzianym w tym akcie prawnym jest regulacja, zgodnie z którą kartę przekazuje się na portal sprawozdawczy Głównego Urzędu Statystycznego w postaci elektronicznej (a więc np. za pośrednictwem e-maila). Dotychczas zaś przepis mówił o formie elektronicznej, co z uwagi na konieczność dysponowania kwalifikowanym podpisem stanowiło utrudnienie dla pracodawców. Tylko podmiot zatrudniający nie więcej niż pięciu pracowników mógł przekazać ją w postaci papierowej do Urzędu Statystycznego w Gdańsku, po przesłaniu uzasadnionej informacji o wyborze tej formy. Ta ostatnia regulacja została zresztą utrzymana również w nowym rozporządzeniu, przy czym nie wymaga się już uzasadnienia.
Rozporządzenie wprowadza nowy wzór statystycznej karty wypadku przy pracy (formularz Z-KW, zawarty w załączniku nr 1). W porównaniu z poprzednim zasadniczą zmianą jest tu wprowadzenie dodatkowej pozycji, gdzie wpisuje się, czy wypadek wydarzył się w związku z wykonywaniem pracy zorganizowanej w formie zdalnej lub telepracy. Ponadto obecnie Z-KW w dużo większym zakresie posługuje się określeniem jednostka lokalna (w odniesieniu do zakładu, oddziału, filii pracodawcy). Poprzednio było ono stosowane tylko w objaśnieniach na potrzeby określenia miejsca wypadku.
Nowy formularz ma bardziej przejrzysty układ od dotychczasowego. Bardziej przejrzyste i dodatkowo również bardziej szczegółowe są także objaśnienia, klasyfikacje i oznaczenia kodowe do wypełnienia Z-KW, zawarte w załączniku nr 2. Przykładowo zamiast „pytań” jest tam mowa o „pozycjach” formularza, a ponadto objaśnienia rozpisano teraz dla każdej pozycji (wcześniej tylko dla niektórych). Bardziej szczegółowe są np. wyjaśnienia dotyczącego tego, kogo zalicza się do „pracujących”. Dodano także listę wskazującą na osoby, których nie zaliczamy do tej grupy (to m.in. zleceniobiorcy i dziełobiorcy, osoby na praktykach oraz nieprzerwanie przebywające na urlopach wychowawczych w wymiarze powyżej trzech miesięcy). Mocno została rozbudowana także m.in. lista rodzajów urazów będących skutkiem wypadku (i przyporządkowanych do nich kodów) - dotychczas było ich 14, teraz jest już 32. Zmiany w tym załączniku wynikają przede wszystkim z potrzeby ujednolicania zbieranych danych z normami Europejskiej statystyki w zakresie wypadków przy pracy (European Statistics on Accidents at Work - ESAW). W tym celu było konieczne m.in. dostosowanie oznaczeń kodowych do wytycznych zawartych w metodyce ESAW. ©℗
