Wraz z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracownikowi przysługuje - na mocy art. 171 § 1 kodeksu pracy - ekwiwalent pieniężny za niewykorzystany w całości lub części urlop. Przy wyliczaniu ekwiwalentu bierze się pod uwagę stałe oraz zmienne składniki wynagrodzenia.
Stałe składniki wynagrodzenia określone w stawce miesięcznej uwzględnia się przy ustalaniu ekwiwalentu w wysokości należnej w miesiącu nabycia prawa do tego ekwiwalentu. Innymi słowy oznacza to, że przy obliczaniu należnego ekwiwalentu brane są do wyliczeń stałe składniki pensji obowiązujące w miesiącu, w którym pracownik nabył prawo do ekwiwalentu (w miesiącu rozwiązania lub wygaśnięcia umowy o pracę).