Sfinansowanie z pieniędzy zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON) kosztów badań nad użytkowaniem bezzałogowych statków powietrznych przy wykonywaniu usług ochrony służyło poprawieniu efektywności ich świadczenia i nie odpowiadało w żaden szczególny sposób potrzebom niepełnosprawnych pracowników.

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Łodzi, który zajmował się skargą złożoną przez pracodawcę działającego w branży ochroniarskiej. Wystąpił on do urzędu skarbowego o wydanie zaświadczenia o pomocy de minimis dla wydatku poniesionego z konta ZFRON. Pracodawca postanowił z jego pieniędzy sfinansować badania służące analizie przydatności dronów do wsparcia niepełnosprawnych pracowników zajmujących się patrolowaniem obiektów należących do klientów.

Jednak naczelnik urzędu skarbowego odmówił wydania zaświadczenia, wskazując, że zlecone przez firmę badania koncentrowały się na samym sprzęcie i możliwości jego wykorzystania do lotów obserwacyjnych, a nie były ukierunkowane na zmniejszanie ograniczeń wynikających z niepełnosprawności pracowników. Zdaniem organu podjęte przez pracodawcę działania zmierzały do wyposażenia firmy w urządzenia powszechnie użytkowane w innych przedsiębiorstwach świadczących usługi ochrony i były inwestycją w rozwój firmy.

Z tą oceną zgodził się dyrektor izby skarbowej, do którego pracodawca złożył zażalenie. Utrzymując w mocy postanowienie naczelnika urzędu skarbowego, przypomniał, że zgodnie z przepisami rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie ZFRON (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 1145) wydatek ponoszony z tego funduszu musi być celowy i przyczyniać się realnie do poprawy sytuacji niepełnosprawnych pracowników.

Pracodawca na postanowienie organu fiskusa złożył skargę do WSA. Argumentował w niej, że dokonał on błędnej wykładni przepisów i oceny stanu faktycznego, bo poniesiony z pieniędzy ZFRON wydatek miał na celu wprowadzenie nowoczesnych technologii, które pozwalają na skompensowanie braków osoby niepełnosprawnej właściwie dobranym sprzętem, co wymagało jego wcześniejszego przebadania.

Jednak sąd stwierdził, że skarga nie była zasadna i ją oddalił. Przychylił się do stanowiska wyrażonego przez organy niższej instancji, że wydatek na usługę badania dronów finalnie miał się przyczynić do przystosowania ich do pracy nad chronionymi obszarami, a nie wiązać się z dostosowaniem nowoczesnych technologii do użytkowania przez osoby niepełnosprawne, które są zatrudnione w firmie. Celem wydatkowania pieniędzy ZFRON nie była więc rehabilitacja zawodowa, społeczna czy lecznicza pracowników. WSA podkreślił, że poniesiony wydatek miał charakter uniwersalny w tym rozumieniu, że mogła go poczynić każda firma z branży ochroniarskiej, i nie przyczyniał się w żaden sposób do zmniejszania barier i ograniczeń, z którymi borykają się osoby niepełnosprawne w życiu zawodowym. ©℗