Płaca minimalna to najniższy ustalony przez państwo poziom wynagrodzenia, który pracodawcy są zobowiązani płacić pracownikom za wykonaną pracę. Jest to forma minimalnej ochrony pracowniczej, mająca na celu zapewnienie odpowiedniej zapłaty za pracę oraz zapobieganie wyzyskowi pracowników.
Płaca minimalna może różnić się w zależności od kraju, regionu lub branży. W niektórych krajach istnieje jednolita płaca minimalna obowiązująca na całym terytorium, podczas gdy w innych może być ustalana dla poszczególnych sektorów lub regionów. W niektórych przypadkach płaca minimalna może być różnicowana w zależności od wieku pracownika, doświadczenia zawodowego lub rodzaju umowy.
Celem płacy minimalnej jest zapewnienie pracownikom godziwego wynagrodzenia, które pozwala na pokrycie podstawowych potrzeb, takich jak żywność, mieszkanie, opiekę zdrowotną i edukację. Płaca minimalna może być również narzędziem walki z nierównościami społecznymi i biedą.
Wysokość płacy minimalnej jest ustalana przez rząd lub organy odpowiedzialne za regulację rynku pracy w danym kraju. Często opiera się na konsultacjach z przedstawicielami pracodawców, związkami zawodowymi i innymi zainteresowanymi stronami. Proces ustalania płacy minimalnej może uwzględniać takie czynniki, jak koszty życia, inflacja, wskaźniki wynagrodzeń w danej branży oraz rozmieszczenie ekonomiczne.
Płaca minimalna ma na celu minimalną ochronę pracowniczą i zapewnienie godziwych warunków zatrudnienia, ale nie zawsze jest wystarczająca dla utrzymania godziwego standardu życia. W niektórych przypadkach pracownicy mogą zarabiać więcej niż płaca minimalna dzięki negocjacjom zbiorowym, umowom indywidualnym lub wynagrodzeniom opartym na umiejętnościach i doświadczeniu zawodowym.