Z przepisów wynika, że jest to zaledwie siedem dni od daty wyjaśnienia ostatniej niezbędnej okoliczności. Jeśli jednak zakład z wypłatą się spóźni, odsetek płacić nie musi.
Dodatek solidarnościowy przewidziany został jako pomoc dla osób, które były zatrudnione na podstawie umowy o pracę i zatrudnienie straciły w okresie epidemii. W ustawie o dodatku solidarnościowym przyznawanym w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 (dalej: ustawa o dodatku) przewidziano szybki tryb wypłaty tego świadczenia. W praktyce ZUS nie ma więc czasu na przeprowadzenie szczegółowego postępowania w sprawie, opiera się jedynie na oświadczeniu wnioskodawcy.

Samo oświadczenie

Wnioskodawca oświadcza we wniosku, że spełnia warunki do przyznania dodatku, a więc m.in., iż w 2020 r. podlegał ubezpieczeniom społecznym z tytułu stosunku pracy przez łączny okres co najmniej 60 dni, a pracodawca po 15 marca 2020 r. rozwiązał z nim umowę o pracę za wypowiedzeniem lub umowa o pracę po 15 marca 2020 r. uległa rozwiązaniu z upływem czasu, na który była zawarta. Co ciekawe, ustawa nie wymaga, aby dołączyć do wniosku chociażby świadectwo pracy, które potwierdzałoby, że rzeczywiście umowa o pracę uległa rozwiązaniu w trybie wymaganym ustawą. Ocena spełniana warunków do otrzymania świadczenia następuje na dzień złożenia wniosku. Trzeba jednak pamiętać, że warunki określone w ustawie o dodatku trzeba spełniać przez cały okres pobierania zasiłku. Dotyczy to np. nieposiadania innego tytułu do ubezpieczeń społecznych i zamieszkiwania na terenie Polski.
Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o dodatku ZUS wypłaca dodatek solidarnościowy w terminie nie dłuższym niż siedem dni od dnia wyjaśnienia ostatniej okoliczności niezbędnej do jego przyznania. W większości przypadków data wyjaśnienia ostatniej okoliczności będzie tak naprawdę datą złożenia wniosku, bo nie będzie on budził wątpliwości. Sam wniosek może być złożony jedynie elektronicznie za pomocą profilu PUE ZUS, co właśnie miało na celu wyeliminowanie błędów we wnioskach, których wyjaśnianie ze składającym znacznie przedłużało proces przyznawania np. świadczenia postojowego. Jak informował ZUS, wnioskodawcy nieprawidłowo wypełniali wnioski papierowe. W ostatniej nowelizacji specustawy o COVID-19 oraz w ustawie o dodatku ustawodawca postanowił więc, że wnioski będzie można składać jedynie elektronicznie w standardowy sposób.
Wspomniany siedmiodniowy termin dotyczy oczywiście dodatku tylko za pierwszy miesiąc. Za pozostałe dwa miesiące (dodatek może przysługiwać maksymalnie przez trzy miesiące) dodatek będzie wypłacany, jak mówi art. 6 ust. 2 ustawy o dodatku, w terminach miesięcznych, w formie bezgotówkowej.
Jednak nawet spóźnienie ZUS nie będzie miało większych skutków. Specustawa o COVID-19 przewidziała bowiem specjalne zasady na czas epidemii. Zgodnie z art. 31zd, jeżeli termin wydania decyzji lub wypłaty świadczeń przez ZUS przypada w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, albo w okresie 30 dni następujących po ich odwołaniu, to w razie przekroczenia tego terminu ZUS nie jest zobowiązany do wypłaty odsetek ustawowych.

Tylko informacja

ZUS nie wydaje decyzji o przyznaniu świadczenia, a jedynie udostępnia taką informację na profilu wnioskodawcy w PUE ZUS oraz przesyła pieniądze na wskazany rachunek bankowy. ZUS wydaje decyzję jedynie wtedy, gdy odmawia przyznania świadczenia. Co ciekawe, decyzja ta ma formę, jak wynika z art. 7 ust. 4 ustawy o dodatku, dokumentu elektronicznego, zawierającego w szczególności nadruk imienia i nazwiska oraz stanowiska służbowego osoby upoważnionej do jej wydania. ZUS nie doręcza jej, a jedynie udostępnia na profilu wnioskodawcy.
Od decyzji wydanej w tym trybie służy odwołanie na ogólnych zasadach przewidzianych dla spraw z zakresu ubezpieczenia społecznego. Do odwołania stosuje się przepisy kodeksu postępowania administracyjnego. Z art. 4779 ust. 1 k.p.c. wynika, że adresat decyzji ma miesiąc na złożenie odwołania, licząc od dnia jej doręczenia.



Podstawa prawna
• art. 6 i 7 ustawy z 19 czerwca 2020 r. o dodatku solidarnościowym przyznawanym w celu przeciwdziałania negatywnym skutkom COVID-19 (Dz.U. poz. 1068)
• art. 31zd ustawy z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz.U. poz. 374; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1086; specustawa o COVID-19)
• art. 4779 ust. 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1460; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 288)