Dlaczego dodatkowy specjalny zasiłek opiekuńczy nie zostanie doliczony do ogólnej puli po zakończeniu epidemii [PORADNIA UBEZPIECZENIOWA]

Nie będzie to możliwe. Dodatkowy, 14-dniowy zasiłek opiekuńczy został przyznany rodzicom dzieci do lat 8 specjalnie na czas zamknięcia szkół i innych placówek z powodu epidemii COVID-19 (choroby wywoływanej przez wirusa SARS-CoV-2). Z ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: specustawa) wyraźnie wynika, że ta pula zasiłku opiekuńczego nie wlicza się do ogólnej puli przeznaczonej na czas opieki nad dzieckiem.

Nie, to błędne przekonanie. Ani przepisy ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (dalej: specustawa), ani ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa) nie wymagają, aby z specjalnego zasiłku opiekuńczego lub zwykłego zasiłku opiekuńczego korzystał tylko jeden rodzic. Specustawa wprowadzając specjalny zasiłek opiekuńczy, odwołuje się do przepisów ustawy zasiłkowej, zgodnie z którą ustawowe limity stosuje się niezależnie od liczby osób uprawnionych do zasiłku opiekuńczego oraz bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki. Oznacza to, że limit 14 dni specjalnego zasiłku przysługuje na oboje rodziców bez względu na to, iloma dziećmi się opiekują.

Tak, na podstawie obowiązujących przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa systemowa) przedsiębiorca będzie mógł zmniejszyć składki na ubezpieczenia społeczne za marzec. Zgodnie z art. 18 ust. 9 ustawy systemowej za miesiąc, w którym nastąpiło objęcie ubezpieczeniami emerytalnym i rentowymi lub ich ustanie i jeżeli trwały one tylko przez część miesiąca, kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie, dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych tego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniu. Zgodnie z ust. 10 zasadę tę stosuje się także w przypadku niezdolności do pracy trwającej przez część miesiąca, jeżeli z tego tytułu ubezpieczony spełnia warunki do przyznania zasiłku. Ustawa nie precyzuje, że chodzi jedynie o zasiłek chorobowy. Prawo do pomniejszenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne mają także osoby pobierające zasiłek opiekuńczy. Ustawa o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych wprowadzająca dodatkowy zasiłek opiekuńczy nie przewiduje wyjątku od tych zasad, co oznacza, że także rodzic korzystający z tego zasiłku będzie mógł zapłacić niższe składki.

Wszystko zależy od tego, czy pracodawca wypłaci za ten okres wynagrodzenie. Dodatkowy zasiłek opiekuńczy z powodu epidemii COVID-19 oraz ten zwykły przewidziany ustawą o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej: ustawa zasiłkowa) ma na celu rekompensatę utraconego zarobku za czas opieki nad dzieckiem. Ma także odpowiednie zastosowanie art. 17 ustawy zasiłkowej, zgodnie z którym ubezpieczony wykonujący w okresie orzeczonej niezdolności do pracy (w tym przypadku: konieczności sprawowania opieki nad dzieckiem) pracę zarobkową lub wykorzystujący zwolnienie od pracy w sposób niezgodny z celem tego zwolnienia traci prawo do zasiłku chorobowego za cały okres tego zwolnienia. Tak samo jak w przypadku zasiłku chorobowego ZUS ma prawo kontrolować wykorzystanie zasiłku opiekuńczego. Gdyby się okazało, że osoba go pobierająca np. wyjechała, a dzieckiem opiekuje się ktoś inny, to byłyby podstawy do odebrania zasiłku. Podobnie byłoby w przypadku, gdyby się okazało, że opiekun dziecka w rzeczywistości pracuje.