Okresy wypowiedzenia umowy o pracę ustalone w kodeksie pracy mają co do zasady charakter bezwzględnie obowiązujący. Jednakże istnieją również sytuacje, w których możliwe jest ich skrócenie za zgodą obu stron lub też jednostronnie przez pracodawcę. Dopuszczalne jest także umowne przedłużenie okresu wypowiedzenia, gdyż jest to zwykle bardziej korzystne dla pracowników
Okresy wypowiedzenia uregulowane zostały w kodeksie pracy w sposób zróżnicowany dla poszczególnych rodzajów
umów o pracę.
Największe znaczenie w praktyce ma wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony unormowane w art. 36 par. 1 k.p. Według tego
przepisu okres wypowiedzenia umowy o pracę jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:
● dwa tygodnie, jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż sześć miesięcy,
● jeden miesiąc, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej sześć miesięcy,
● trzy miesiące, jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej trzy lata.
To jest tylko część artykułu. W pełnej wersji artykułu dowiesz się więcej na temat:
Wskazania ustawowych okresów wypowiedzenia
Skrócenia okresów wypowiedzenia za zgodą obu stron
Jednostronnej decyzji przełożonego
Możliwości uzyskania odszkodowania
Przedawnienia roszczeń pracowniczych
Dopuszczalności wydłużenia okresu wypowiedzenia
Wydłużenia okresu wypowiedzenia w czasie jego trwania
Wysokości odszkodowania w związku z wadliwym rozwiązaniem umowy
Zobacz pełną treść artykułu w e-wydaniu Dziennika Gazety Prawnej: Pracownik nie może samodzielnie skrócić okresu wypowiedzenia.