Pracodawca zamierza zmniejszyć koszty zatrudnienia, redukując znaczną część etatów. Czy przed zwolnieniem grupowym pracowników chroni choroba?
Ustawa o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, czyli tzw. ustawa o zwolnieniach grupowych, modyfikuje zakres ochrony przed rozwiązaniem stosunku pracy, którą posiadają niektóre grupy pracowników, w tym osoby pozostające na zwolnieniach lekarskich.
W art. 5 ust. 1 stanowi ona, że przy wypowiadaniu pracownikom stosunków pracy w ramach grupowego zwolnienia nie stosuje się art. 41 k.p. Przepis ten zakazuje rozwiązywania za wypowiedzeniem umowy o pracę w czasie choroby lub innej usprawiedliwionej nieobecności. W takiej sytuacji pracodawca musi jednak zastosować w to miejsce przepisy art. 5 ust. 2–4 ustawy. Zgodnie z nimi do czasu upływu okresu ochronnego przewidzianego przez k.p. pracodawca nie można wypowiedzieć pracownikowi stosunku pracy w ramach przeprowadzanych zwolnień grupowych. Zatem w praktyce zakres ochrony przed wypowiedzeniem umowy o pracę wynikający z wspomnianej ustawy, jak również z kodeksu pracy pozostaje taki sam. Pracodawca, przeprowadzając zwolnienia grupowe, nie może wręczyć wypowiedzenia definitywnego pracownikowi, który pozostaje niezdolny do pracy wskutek choroby trwającej krócej niż 3 miesiące (jeśli jego staż u pracodawcy jest krótszy niż 6 miesięcy) lub krócej niż przez łączny okres pobierania wynagrodzenia i zasiłku chorobowego oraz zasiłku rehabilitacyjnego przez początkowe 3 miesiące (jeśli u danego pracodawcy zatrudniony był dłużej niż 6 miesięcy).
Pomimo ochrony z tytułu choroby pracodawca ma jednak możliwość w ramach zwolnień grupowych złożyć pracownikowi w czasie zwolnienia lekarskiego wypowiedzenie zmieniające i zaproponować w ten sposób mniej korzystne warunki zatrudnienia. Przewiduje to art. 5 ust. 4 ustawy.