Firma zajmująca się cateringiem może na potrzeby udzielania ulg we wpłatach na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PFRON) uwzględniać koszt zakupu jednorazowych opakowań na posiłki. Gdy zaś zajmuje się ozdabianiem kubków i filiżanek, których nie wyprodukowała, to nie może wydatków na nie wliczać do wykonywanej usługi, aby ustalić kwotę obniżenia.
Tak wynika z odpowiedzi udzielonej przez PFRON Edycie Sieradzkiej, ekspertce ds. zatrudniania osób niepełnosprawnych Federacji Przedsiębiorców Polskich. Pytanie dotyczyło trzech firm świadczących różne usługi. Pierwsza z nich zajmuje się cateringiem i dowożeniem klientom posiłków. Pakuje je w jednorazowe opakowania, których nie jest producentem. W związku z tym nie jest pewna, czy może wydatki poniesione na zakup pojemników doliczyć do usługi cateringu i od całości udzielić ulgi. Natomiast drugi i trzeci pracodawca zajmują się odpowiednio: wykonywaniem nadruków na ubraniach, m.in. na koszulkach i polarach, które nie zostały u niego uszyte, oraz ręcznym malowaniem i wypalaniem aplikacji na kubkach oraz filiżankach. W ich przypadku również pojawiły się wątpliwości, czy kupowane do wykonywania usług produkty mogą być brane pod uwagę przy udzielaniu ulgi.
PFRON wyjaśnia, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 100 ze zm.) pracodawca-sprzedający musi wytworzyć produkcję lub świadczyć usługę, tak aby ich zakup uprawniał nabywcę do obniżenia wpłaty. Z kolei w art. 22 ust. 8 jest mowa o tym, że kwotę ulgi oblicza się wyłącznie w odniesieniu do usług i produkcji własnej sprzedającego. Te dwa przepisy muszą być czytane łącznie, co oznacza, że pracodawca musi nie tylko mieć w ofercie dane usługi lub produkcję, lecz także samemu je wytworzyć. Kluczowe znaczenie ma wkład własny, bo sprzedający wystawia informację o kwocie obniżenia wpłaty na fundusz tylko w odniesieniu do tego, co sam wytworzył lub wykonał.
Dlatego, jak podkreśla PFRON, firma świadcząca usługi cateringu udzieli ulgi z tytułu jej sprzedaży razem z wartością zakupionych jednorazowych pojemników do transportu posiłków. Są one bowiem niezbędne do realizacji usługi – pracodawca, aby mógł sprzedać posiłek na wynos, musi go odpowiednio zapakować. Opakowania należy uznać za materiały podstawowe, czyli ściśle połączone ze sprzedawanym posiłkiem. Inaczej to wygląda w odniesieniu do dwóch pozostałych pracodawców. PFRON tłumaczy, że sprzedający, który zajmuje się wykonywaniem nadruków na ubraniach, udzieli ulgi wyłącznie do tej usługi, bo to ona stanowi jego wkład własny. Podobnie firma zajmująca się malowaniem aplikacji na kubkach i filiżankach, które są potem wypalane, może udzielić ulgi wyłącznie do usługi związanej z wykonywaniem tych czynności, bo to one są wkładem własnym w ostateczny produkt.
Jednocześnie PFRON zwraca uwagę, że jeśli firma na fakturze dokumentującej zakup usługi wykazuje ją w jednej kwocie razem z wydatkami na produkty, których nie wytworzyła (koszulki, filiżanki, kubki) i nie ma możliwości ich wyodrębnienia, to wtedy w ogóle nie jest uprawniona do wystawienia informacji o kwocie obniżenia. Jest to spowodowane tym, że nie jest możliwe określenie wartości usługi własnej sprzedającego – jest ona wtedy usługą mieszaną. Gdy zaś takie wyodrębnienie jest możliwe, to pracodawca przy obliczaniu wysokości ulgi uwzględnia wyłącznie wartość wykonywanej usługi w części wydatków związanych z jej świadczeniem (wykonywaniem nadruków, malowaniem i wypalaniem aplikacji na kubkach i filiżankach). ©℗
