Komisja Europejska uznała, że umorzenie na mocy tej ustawy składek na ubezpieczenie społeczne przedsiębiorstwom, które są objęte obowiązkowymi składkami z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, nie stanowi pomocy państwa w rozumieniu przepisów UE (art. 107 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej - TFUE) ze względu na występujące w okresie między 1 stycznia 1999 r. a 28 lutego 2009 r. nieścisłości w polskich przepisach dotyczących systemu ubezpieczeń społecznych, w wyniku których lokalne publiczne organy ubezpieczenia społecznego oraz same przedsiębiorstwa miały trudności z prawidłowym rozpoznaniem, którym obowiązkowym składkom podlegały.
Komisja stwierdziła również, że ustawa jednakowo traktuje wszystkie przedsiębiorstwa, które są w porównywalnej sytuacji finansowej i prawnej i w związku z powyższym umorzenie nie stanowi selektywnej korzyści i jest środkiem ogólnym niewchodzącym w zakres art. 107 TFUE.
Abolicja składkowa weszła w życie 15 stycznia. Według szacunków Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, z abolicji może skorzystać w całym kraju ponad 420 tysięcy osób a ich dług z tego okresu przekracza 850 milionów złotych. Dłużnicy mogą wnioskować o umorzenie niezapłaconych składek na własne ubezpieczenie społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy za okres od 1 stycznia 1999 do 28 lutego 2009 roku. Nie jest istotne czy celowo nie opłacali składek czy też dług powstał na skutek ich nieświadomości. Ubiegający się o umorzenie muszą mieć natomiast uregulowane wszystkie składki za zatrudnionych u siebie pracowników. Wnioski mogą składać również spadkobiercy dłużników. Zalegający płatnicy nie będą mogli okresów objętych abolicją traktować jako składkowych, istotnych przy nabywaniu prawa i naliczaniu wysokości emerytury lub renty. Na złożenie wniosku są dwa lata.
Więcej informacji będzie dostępne na stronie internetowej Komisji poświęconej konkurencji, w publicznym rejestrze spraw pod numerem SA.36200
Źródło: Związek Przedsiębiorców i Pracodawców