Spółka z III etapu wdrożenia pracowniczych planów kapitałowych (PPK) chce finansować zatrudnionym również wpłaty dodatkowe. Mają być on różnicowane m.in. ze względu na to, czy uczestnik programu sam finansuje wpłatę dodatkową. W spółce nie ma regulaminu wynagrodzeń, nie jest też ona objęta układem zbiorowym pracy. Czy musi wprowadzić regulamin wynagrodzeń, aby móc różnicować finansowane przez siebie dodatkowe wpłaty do PPK na podstawie innego kryterium niż okres zatrudnienia?
Tak. Wpłata dodatkowa do PPK finansowana przez podmiot zatrudniający uczestników programu może być różnicowana tylko ze względu na długość okresu zatrudnienia albo na podstawie postanowień regulaminu wynagrodzeń lub układu zbiorowego pracy obowiązujących w tym podmiocie.
Po zmianach wprowadzonych w art. 134 ustawy o pracowniczych planach (Dz.U. z 2018 r. poz. 2215 ze zm.; dalej: ustawa o PPK) podmioty zatrudniające z tzw. II etapu wdrożenia programu (zatrudniające na 30 czerwca 2019 r. co najmniej 50 osób zatrudnionych i objęte ustawą o PPK od 1 stycznia 2020 r.) oraz podmioty zatrudniające z tzw. III etapu wdrożenia (zatrudniające na 31 grudnia 2019 r. co najmniej 20 osób zatrudnionych i objęte ustawą o PPK od 1 lipca 2020 r.) mają obowiązek zawrzeć umowę o zarządzanie PPK do 27 października 2020 r., a umowę o prowadzenie PPK do 10 listopada 2020 r.
W myśl art. 26 ustawy o PPK wpłata podstawowa finansowana przez podmiot zatrudniający dla uczestnika programu, czyli osoby w imieniu i na rzecz której zawarto umowę o prowadzenie planu, wynosi 1,5 proc. wynagrodzenia. Podmiot zatrudniający w umowie o zarządzanie PPK może także zadeklarować dokonywanie wpłaty dodatkowej w wysokości do 2,5 proc. wynagrodzenia. Wszystkie podmioty zatrudniające mogą różnicować wysokość finansowanej przez siebie wpłaty dodatkowej ze względu na długość okresu zatrudnienia uczestników PPK. Odpowiednio stosuje się przy tym art. 16 ust. 2 i 3 ustawy o PPK, co oznacza m.in., że do okresu obecnego zatrudnienia uczestnika PPK wlicza się jego okresy zatrudnienia z poprzednich 12 miesięcy w tym podmiocie zatrudniającym albo w innych podmiotach zatrudniających, jeżeli z mocy odrębnych przepisów obecny podmiot zatrudniający jest ich następcą prawnym.
Aby wprowadzić inne niż okres zatrudnienia kryteria różnicowania wpłaty dodatkowej finansowanej przez podmiot zatrudniający, trzeba zastrzec to w regulaminie wynagrodzeń lub układzie zbiorowym pracy. Jeżeli w danym podmiocie nie obowiązuje ani układ zbiorowy pracy, ani regulamin wynagrodzeń, wysokość wpłaty dodatkowej można różnicować wyłącznie ze względu na długość okresu zatrudnienia.
Zgodnie z art. 772 kodeksu pracy pracodawca zatrudniający co najmniej 50 pracowników nieobjętych układem zbiorowym pracy ma obowiązek ustalić regulamin wynagradzania. Może to zrobić także pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników. Pracodawca zatrudniający co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników musi ustalić regulamin wynagradzania, jeżeli wystąpi o to zakładowa organizacja związkowa. Regulamin wynagradzania ustala pracodawca, a jeżeli działa u niego zakładowa organizacja związkowa, uzgadnia z nią ten dokument. Regulamin wynagradzania wchodzi w życie po upływie dwóch tygodni od dnia podania go do wiadomości pracowników, w sposób przyjęty u danego pracodawcy.
Więcej na temat PPK na mojeppk.pl i pod nr tel. 800 775 775