Ubiegający się o rentę musi przedstawić dokumentację medyczną.
Agnieszka Szatanowska
dyrektor departamentu świadczeń emerytalno-rentowych w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych
Ustawodawca, ustalając zasady przyznawania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy uznał, że takie świadczenie przysługuje osobie, która jest niezdolna do pracy, ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy, a niezdolność do pracy powstała w okresach wskazanych w ustawie z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 153, poz. 1227 z późn. zm.). Te trzy warunki muszą być spełnione łącznie. Brak nawet jednego z nich spowoduje, że będzie wydana decyzja odmowna przyznania świadczenia. Osoby ubiegające się o rentę muszą także wiedzieć, że postępowanie w sprawach świadczeń z ubezpieczeń społecznych przyznawanych przez ZUS wszczyna się na wniosek osoby zainteresowanej. Wniosku o rentę nie zgłasza więc lekarz prowadzący ubezpieczonego, ale sam zainteresowany lub jego pełnomocnik, który musi złożyć w jednostce terenowej ZUS wypełniony odpowiedni druk wniosku. Osoba ubiegająca się o takie świadczenie zobowiązana jest dołączyć do tego wniosku dowody uzasadniające prawo do świadczeń i ich wysokość, m.in.: zaświadczenie o stanie zdrowia wydane przez lekarza prowadzącego leczenie oraz wszelką inną dokumentację z przebiegu leczenia, będącą w jej posiadaniu. Taka dokumentacja medyczna jest poświadczana za zgodność z oryginałem na podstawie dokumentów źródłowych będących w dyspozycji podmiotów udzielających świadczeń zdrowotnych, takich jak np. szpitale.
Dokumentacja medyczna jest niezwykle ważna, bowiem orzeczenie lekarza orzecznika i komisji lekarskiej są wydawane po jej analizie oraz po przeprowadzeniu bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby ubiegającej się o rentę.