Zasiłek chorobowy w Holandii może otrzymać pracownik zatrudniony na stałe lub pracownik tymczasowy. Pod pewnymi warunkami jest do niego uprawniona także osoba bezrobotna.
Prawo do zasiłku chorobowego nabywa osoba, która jest zatrudniona (lub była zatrudniona w ostatnim czasie) i ma poniżej 65 lat. Osoba samozatrudniająca się nie nabywa automatycznie prawa do tego świadczenia, ale może być jego beneficjentem pod pewnymi warunkami. Zasiłek należy się też praktykantom, jeśli są oni wynagradzani za swoją pracę.

Kiedy zasiłek

Zasiłek chorobowy wypłacany jest w określonych sytuacjach. Prawo do świadczenia ma m.in. pracownik tymczasowy bez stałej umowy z agencją pracy, pracownik tymczasowy tracący zatrudnienie podczas choroby, pracownik wykonujący pracę w domu. Beneficjentem zasiłku jest także pracownica, która zachorowała w związku z ciążą lub porodem, oraz dawca narządu, w wyniku czego jest on tymczasowo niezdolny do pracy. Kolejnym beneficjentem świadczenia jest osoba częściowo zdolna do pracy, która zachoruje w ciągu pięciu lat od rozpoczęcia zatrudnienia. W takim wypadku pracodawca nie jest zobowiązany do płacenia wynagrodzenia, ale pracownikowi należy się zasiłek chorobowy.
Jeśli beneficjent zasiłku chorobowego otrzymuje podczas korzystania z tego świadczenia jeszcze inne świadczenia, ma on obowiązek poinformować o tym fakcie Instytut Świadczeń Pracowniczych (UWV) jeszcze przed rozpoczęciem wypłacania zasiłku chorobowego. Instytut wypłaci wtedy częściowy zasiłek chorobowy. Wysokość tego świadczenie nie będzie jednak pomniejszona, jeżeli inne świadczenia beneficjent otrzymywał już przed chorobą.

Jaka stawka

Wysokość zasiłku chorobowego wynosi co najmniej 70 proc. dziennej stawki wynagrodzenia pracownika. Stawka ta jest uśrednioną kwotą z całego roku poprzedzającego chorobę. Od 1 stycznia 2008 r. maksymalna wysokość świadczenia to 177,03 euro. Świadczenie można pobierać przez 104 tygodnie, tj. przez dwa lata.
Niekiedy wysokość zasiłku może być większa niż 70 proc. dziennej stawki wynagrodzenia. Jest tak w przypadku, gdy beneficjent jest niezdolny do pracy z powodu tego, że został dawcą narządu. Wypłacane jest wtedy 100 proc. dziennej stawki.
Po dwóch latach otrzymywania zasiłku orzeka się, czy jego beneficjent spełnia warunki do otrzymywania renty inwalidzkiej.

Choroba w czasie ciąży

Zasiłek chorobowy dla pracownicy w ciąży kończy się na sześć tygodni przed datą narodzin dziecka. Od tego momentu przyznawane są zasiłki związane z ciążą i macierzyństwem (przez kolejne 16 tygodni). Jeśli po tym okresie matka nadal jest chora, ma prawo do pobierania zasiłku chorobowego.
W przypadku gdy choroba po porodzie jest różna od tej w czasie ciąży, zasiłek chorobowy może być wypłacany przez 104 tygodnie. Czas choroby podczas ciąży nie jest w to wliczany. Jeżeli natomiast choroba po porodzie i w czasie trwania ciąży jest taka sama, nie będzie naliczany nowy okres dwuletni. Po porodzie będzie kontynuowany dotychczasowy okres pobierania zasiłku chorobowego.

Wyjazdy beneficjenta zasiłku

Jeśli beneficjent zasiłku wyjeżdża na urlop w obrębie Holandii, musi poinformować o tym Instytut Świadczeń Pracowniczych.
Jeśli planowany jest urlop poza granicami Holandii, należy zapytać UWV o pozwolenie. Instytut może określić, jak długo może trwać wyjazd, oraz wnieść wymóg złożenia wizyty lekarzowi w Holandii lub za granicą. Pod pewnymi warunkami możliwe jest także przebywanie na stałe poza granicami Holandii w czasie pobierania zasiłku chorobowego.
Ważne!
Jeśli osoba pracująca nie jest ubezpieczona obowiązkowo, może ubezpieczyć się dobrowolnie, co upoważnia ją do otrzymania zasiłku chorobowego. Ma to zastosowanie m.in. w przypadku samozatrudnienia lub prowadzenia własnej firmy
PRZYDATNE ADRESY