Pracodawca nie narusza zasad równego traktowania w zatrudnieniu, jeśli zwolni pracownika, który osiągnął wiek emerytalny.
ORZECZENIE
Pracownik od grudnia 2001 r. pobierał emeryturę z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Na koniec grudnia 2005 r. miał staż ubezpieczeniowy w ZUS, umożliwiający ustalenie na jego rzecz prawa do emerytury również z powszechnego systemu ubezpieczeń. W tym czasie był zatrudniony na podstawie umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony na 1/2 etatu. Firma rozwiązała z nim umowę o pracę, argumentując, że nabył prawo do emerytury. Firma odczekała do osiągnięcia przez niego wieku emerytalnego i wypowiedziała mu umowę, jako przyczynę wskazując osiągnięcie tego wieku. Wypowiedzenie zostało poprzedzone konsultacją z Komisją Zakładową NSZZ Solidarność, która nie zgłasza zastrzeżeń.
Z decyzją firmy nie zgodził się zwolniony pracownik, który zaskarżył ją do sądu I instancji. Ten uznał, że wskazana w decyzji o wypowiedzeniu przyczyna jest dostatecznie konkretna i prawdziwa. Ponadto jest uzasadniona w świetle prowadzonej przez pozwanego pracodawcę polityki zatrudnieniowej. Sąd wskazał też, że w warunkach polskiego rynku pracy zwalnianie pracownika, który osiąga wiek emerytalny i ma staż ubezpieczeniowy uprawniający go do emerytury, nie stanowi dyskryminacji i dlatego oddalił powództwo.
Pracownik odwołał się do sądu II instancji. Ten uznał za mało przekonujący argument, że pracodawca ma prawo do oceny przydatności pracownika w określonym wieku. Jego zdaniem przepisy umożliwiają pracodawcy rozwiązanie stosunku pracy z nieprzydatnym dla niego pracownikiem. Wskazał jednak, że po pierwsze chodzi o nieprzydatność rozumianą jako brak przymiotów koniecznych do wykonywania określonych obowiązków pracowniczych, a po drugie, to właśnie brak tych przymiotów powinien być wskazany w decyzji o rozwiązaniu umowy o pracę, a nie okoliczności niezwiązane z pracą. Do tych zaliczył m.in. wiek, który może, ale nie musi pozostawać w związku z ograniczeniem zdolności do wykonywania pracy. W ocenie sądu w tym stanie rzeczy osiągnięcie wieku emerytalnego i uzyskanie prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie uzasadnia wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę. Sąd zmienił zaskarżony wyrok i przywrócił pracownika do pracy oraz zasądził na jego rzecz 1,6 tys. zł za czas pozostawania bez pracy.
Firma wniosła skargę kasacyjną do Sądu Najwyższego. Ten uznał (wyrok z 14 stycznia 2008 roku), że błędem jest stwierdzenie sądu II instancji, iż osiągnięcie wieku emerytalnego i uzyskanie prawa do świadczeń z ubezpieczenia społecznego nie uzasadnia wypowiedzenia pracownikowi umowy o pracę. Zdaniem SN osiągnięcie wieku emerytalnego stanowi usprawiedliwione społecznie kryterium doboru pracowników do zwolnienia, a co za tym idzie, nie może jednocześnie być uznane za kryterium dyskryminujące określoną grupę pracowników. SN uchylił więc zaskarżony wyrok.
Sygn. akt II PK 102/07