Jestem pracodawcą, który udziela ulg we wpłatach na PFRON. Zatrudniam 28 pracowników w przeliczeniu na etaty oraz osiągam 30-proc. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych. Wśród zatrudnionych przeze mnie niepełnosprawnych są zarówno osoby, które legitymują się orzeczeniami powiatowych zespołów do spraw orzekania o niepełnosprawności, jak i posiadające orzeczenia równorzędne (np. z ZUS o całkowitej niezdolności do pracy lub orzeczenia na stałe o grupie inwalidzkiej). Z kolei osoby z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności posiadają jedno z tzw. schorzeń szczególnych na podstawie orzeczenia (wpisany kod schorzenia np. 02-P) lub wskazania w zaświadczeniu lekarza specjalisty. Czy przy obliczaniu wskaźnika zatrudnienia po 1 lipca 2016 r. mogę nadal uwzględniać pracowników z zaświadczeniami o schorzeniach?
Obecne obowiązkowe wpłaty na PFRON można obniżyć z tytułu zakupu usługi (z wyłączeniem handlu) lub produkcji u uprawnionego sprzedającego. Tym ostatnim jest pracodawca zatrudniający co najmniej 25 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i osiągający co najmniej 30-proc. wskaźnik zatrudnienia niepełnosprawnych będących osobami:
1) niepełnosprawnymi zaliczonymi do znacznego stopnia niepełnosprawności lub
2) niewidomymi, psychicznie chorymi lub upośledzonymi umysłowo albo z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi lub epilepsją – zaliczonymi do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności.
Sposób ustalania powyższego wskaźnika zatrudnienia osób z niepełnosprawnością, którego osiągnięcie uprawnia do wystawiania ulg we wpłatach na PFRON, został zmieniony w wyniku nowelizacji ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej: ustawa o rehabilitacji), która weszła w życie 1 lipca 2016 r. Nowe brzmienie art. 22 ust. 1 ustawy o rehabilitacji wskazuje, że 30-proc. wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych konieczny do udzielania ulg ma obejmować osoby zaliczone do znacznego stopnia niepełnosprawności lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, w odniesieniu do których orzeczono chorobę psychiczną, upośledzenie umysłowe, całościowe zaburzenia rozwojowe lub epilepsję oraz niewidomych. Zmiana dotyczy sposobu dokumentowania szczególnych schorzeń dla celów ustalania struktury zatrudnienia uprawniającej do wystawiania ulgi. Wystąpienie upośledzenia umysłowego, choroby psychicznej, epilepsji lub całościowych zaburzeń rozwojowych może być obecnie dokumentowane wyłącznie orzeczeniem (a nie zaświadczeniem, jak poprzednio). Jedynie w przypadku osób niewidomych możliwe będzie potwierdzenie choroby również w inny sposób (orzeczeniem albo zaświadczeniem lekarza specjalisty o chorobie narządu wzroku).
Podstawa prawna
Art. 1 pkt 4 ustawy z 25 września 2015 r. o zmianie ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz.U. poz. 1886).
Art. 22 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).
