Z uwagi na pełnione obowiązki wojskowi korzystają z różnych form odpoczynku. Niektóre z nich są bardzo podobne do przywilejów każdego pracownika inne są wyjątkowe.

Jednym ze specjalnych rodzajów odpoczynku jest urlop aklimatyzacyjny czyli czas, w którym żołnierz dochodzi do siebie po pełnieniu służby poza granicami ojczyzny.

Szczegółowe zasady regulujące tę formę odpoczynku wprowadza rozporządzenie w sprawie urlopu aklimatyzacyjnego i turnusów leczniczo-profilaktycznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 946 z zm.).

Przerwa jest obligatoryjna. Nie można się jej zrzec. Odpoczynek przysługuje w wymiarze jednego dnia roboczego za każde rozpoczęte dziesięć dni pełnienia służby poza granicami państwa. Urlop nie może być jednak dłuższy niż 22 dni robocze.

Podmiotem posiadającym kompetencje do jego przyznania jest dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz zajmuje stanowisko służbowe albo do której został skierowany lub wyznaczony w ramach pełnienia okresowej służby wojskowej.

Urlopu udziela się bezpośrednio po stawieniu się żołnierza w jednostce wojskowej po zakończeniu przez niego badań lekarskich określających zdolność do okresowej służby wojskowej po zakończeniu służby poza granicami państwa.