Chciałabym zatrudnić pracownika biurowego na 1/4 etatu Czy muszę dopełnić wszystkich formalności? Jakie są skutki finansowe takiego zatrudnienia – pyta pani Krystyna.
W zależności od potrzeb pracodawcy umowa z podwładnym może być zawarta na pełny lub niepełny wymiar czasu pracy. Ustawa nie wskazuje najniższej możliwej części etatu. Zdarza się więc, że przedsiębiorcy zatrudniają nawet na 1/8 pełnego wymiaru. Jednak to, że zatrudniony będzie wykonywał swoje czynności jedynie kilka godzin w tygodniu, nie zwalnia przełożonego z wypełnienia licznych obowiązków.
Przede wszystkim pracownik powinien otrzymać umowę na piśmie. Trzeba w niej wskazać okres zatrudnienia, czas rozpoczęcia, rodzaj, miejsce i wymiar pracy. Podwładny musi znać zasady, na jakich jest zatrudniony. Powinny one być sprecyzowane w warunkach pracy i płacy. Wymiar urlopu dla zatrudnionego na 1/4 etatu wynosi 5 dni lub 6,5 dnia kalendarzowego. Co niezwykle ważne, dopuszczenie pracownika do wykonywania czynności dla przełożonego musi być poprzedzone badaniami lekarskimi i szkoleniem BHP.
Minimalne wynagrodzenie pracownika zatrudnionego w pełnym wymiarze czasu pracy wynosi 1850 zł brutto. Podwładny, który otrzymał ćwierć etatu, nie może zarabiać mniej niż 462,50 zł brutto. Pracodawca musi pamiętać o konieczności zgłoszenia pracownika do ZUS w ciągu 7 dni od nawiązania stosunku pracy. W miesiącu następującym po zawarciu umowy trzeba sporządzić pierwsze deklaracje. Składki na ubezpieczenie społeczne będą odprowadzane według zasad ogólnych. Podstawą wymiaru jest wynagrodzenie brutto. Część składek należy odliczyć od dochodu pracownika, natomiast pozostałe wykłada przełożony z własnej kieszeni. Gdyby pani Krystyna zdecydowała się zaoferować minimalne wynagrodzenie, to musi liczyć się z łącznym kosztem co najmniej 546,49 zł.
Jeśli zaproponowana gaża jest niższa od 1850 zł brutto, to nie ma obowiązku odprowadzania wpłat na Fundusz Pracy. Trzeba też wiedzieć, iż wysokość składek na ubezpieczenie zdrowotne obniża się do wysokości zaliczki na podatek dochodowy. Przy niewielkim wynagrodzeniu danina z osiąganych przez pracownika zarobków może w ogóle nie być odprowadzana. Ale nawet wtedy trzeba rozliczyć się z fiskusem do 30 kwietnia następnego roku.
Podstawa prawna
Art. 29 par. 1 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.). Art. 83 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.).