Pracownik szybciej uzyskuje prawo do świadczeń i nie musi martwić się o terminowe opłacanie składek ZUS. Osoby prowadzące firmę mają dużo gorzej – każde ich potknięcie może oznaczać utratę prawa do zasiłku.
Ustawa zasiłkowa reguluje sposób obliczania zasiłków dla wszystkich grup ubezpieczonych. Niezależnie od tytułu ubezpieczenia zasiłek oblicza się na podstawie przychodów z 12 miesięcy poprzedzających zachorowanie bądź inne zdarzenie uprawniające osobę ubezpieczoną do zasiłku. W przypadku gdy okres podlegania ubezpieczeniu chorobowemu jest krótszy, do obliczenia zasiłku należy wziąć przychód z pełnych miesięcy kalendarzowych ubezpieczenia.
Kolejną zasadą, która jest taka sama dla wszystkich ubezpieczonych, jest stopa procentowa zasiłku, czyli:
● 70 proc. podstawy wymiaru – dla świadczenia za okres pobytu w szpitalu,
● 100 proc. – za chorobę przypadającą w okresie ciąży, zasiłek macierzyński i rodzicielski oraz za chorobę w związku z wypadkiem przy pracy,
● 80 proc. – dla pozostałych świadczeń.
Wszystkich ubezpieczonych obowiązuje również zasada, że jeśli na zwolnieniu lekarskim podejmują pracę zarobkową, to zasiłek im się nie należy. Dokumentowanie prawa do świadczeń jest następną zapisaną w ustawie zasiłkowej zasadą, identyczną dla wszystkich ubezpieczonych – ale w zasadzie na tym podobieństwa się kończą.
Różnice przewidziane dla poszczególnych grup ubezpieczonych mogą nadal stanowić podstawę do otrzymania wysokiego zasiłku – dotyczy to w szczególności przyszłych matek.
Przywileje pracownicze
W myśl zapisów ustawy zasiłkowej istnieją grupy ubezpieczonych bardziej uprzywilejowane od innych. Dotyczy to zwłaszcza osób pozostających w zatrudnieniu pracowniczym. Szeroki zakres ochrony i przywileje, jakie są zapisane w kodeksie pracy, przysługują w zasadzie wyłącznie pracującym w ramach stosunku pracy. Także w sprawach dotyczących zasiłku ubezpieczony z tego tytułu jest w znacznie lepszej sytuacji niż przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą.
Przede wszystkim pracownik już po 30 dniach od zatrudnienia ma prawo do zasiłków (w tych samych przypadkach, co przedsiębiorca, ale bez 90-dniowego okresu wyczekiwania). Nie musi czuwać nad terminowym regulowaniem składek, gdyż jest to obowiązkiem pracodawcy, czyli płatnika składek (tymczasem przedsiębiorcy muszą opłacać składki w terminie – opóźnienie może spowodować utratę prawa do zasiłku). Zatem nawet gdy płatnik nie opłaci składki, to zatrudniony nadal ma prawo do zasiłków. Kolejnym przywilejem pracowniczym jest brak ograniczenia kwotowego wynagrodzenia, a co za tym idzie, brak górnej granicy wysokości zasiłku. Zasada ta ma zastosowanie, o ile stosunek pracy trwa. Jeśli po jego zakończeniu ubezpieczony nadal choruje, a zasiłek wypłaca mu ZUS – musi się liczyć z jego obniżeniem, po ustaniu stosunku pracy podstawa wymiaru zasiłku chorobowego nie może być bowiem wyższa od równowartości 100 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ogłaszanego do celów emerytalnych. Biorąc pod uwagę powyższe, zatrudniona na etacie osoba otrzyma zasiłek szybciej i może być on dużo wyższy niż u osoby samozatrudnionej.
Przedsiębiorcy mają trudniej
Przed zmianą przepisów, do końca grudnia 2015 r., osoba prowadząca działalność mogła otrzymać wysoki zasiłek po opłaceniu składki od najwyższej podstawy. Dla przedsiębiorców podstawę zasiłków stanowi kwota zadeklarowana jako podstawa wymiaru składek. Od 1 stycznia 2016 r. ZUS zmienił zasady obliczenia zasiłku, przyjmując uśrednienie podwyższonej części składki. Zatem obecnie wysoki zasiłek jest możliwy, pod warunkiem opłacania wysokiej składki przez 12 miesięcy poprzedzających zachorowanie. Również zmiana kodu tytułu ubezpieczenia przez przedsiębiorcę z 0570 (składki preferencyjne) na kod 0510 (składki od kwoty nie niższej niż 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia na dany rok kalendarzowy) nie sprawi, że zasiłek będzie wyższy, gdyż tu także obowiązuje zasada zaliczania do podstawy wymiaru zasiłku 12 miesięcy kalendarzowych bez względu na zmianę tytułu ubezpieczenia. Zatem niska podstawa wymiaru składek będzie zaliczona do 12-miesięcznego okresu zasiłkowego.
Okres wyczekiwania
Dodatkowo osoby opłacające składkę na ubezpieczenie chorobowe dobrowolnie, jak przedsiębiorcy i zleceniobiorcy, co do zasady mają 90-dniowy okres wyczekiwania. Oznacza to, że za chorobę (z wyjątkiem świadczeń w związku z wypadkiem przy pracy) taka osoba otrzyma zasiłek nie wcześniej niż po trzech miesiącach opłacania składek.
Wyjątkiem są absolwenci szkół lub szkół wyższych, którzy zostali objęci ubezpieczeniem chorobowym lub przystąpili do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia szkoły lub uzyskania dyplomu ukończenia studiów wyższych (w przypadku kierunków lekarskich, lekarsko-dentystycznych i weterynarii – od złożenia ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu, a w odniesieniu do farmacji – od zaliczenia ostatniej przewidzianej w planie studiów praktyki).
Bez okresu wyczekiwania ubezpieczeni obowiązkowo są ci, którzy legitymują się co najmniej 10-letnim okresem obowiązkowego ubezpieczenia chorobowego, jak również posłowie i senatorowie, którzy przystąpią do ubezpieczenia chorobowego w ciągu 90 dni od ukończenia kadencji.
Do okresu ubezpieczenia zalicza się poprzednie okresy ubezpieczenia chorobowego, jeżeli przerwa w ubezpieczeniu nie przekracza 30 dni albo jest spowodowana urlopem wychowawczym, bezpłatnym lub odbywaniem czynnej służby wojskowej przez żołnierza niezawodowego. Zalicza się do niego również okres pobierania zasiłku macierzyńskiego przysługującego w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, a także okres podlegania ubezpieczeniu społecznemu rolników.
Biorąc wszystko powyższe pod uwagę, trzeba stwierdzić, że osobie prowadzącej działalność gospodarczą trudno jest otrzymać wysoki zasiłek. Wystarczy jednak, że świadczenie usług w ramach firmy zamieni na stosunek pracy, aby świadczenie z tytułu choroby lub macierzyństwa było naprawdę wysokie.
Zasady ustalania świadczeń
Podstawowe zasady ustalania zasiłków dla przedsiębiorców i dla pracowników są takie same. W obu przypadkach bierze się pod uwagę 12 pełnych miesięcy poprzedzających chorobę lub inne zdarzenie, którego następstwem będzie wypłata zasiłku (choroba dziecka, urodzenie lub przysposobienie dziecka). Jeśli ubezpieczony nie legitymuje się 12-miesięcznym okresem składkowym lub okresem zatrudnienia, to pod uwagę bierze się pełne przepracowane miesiące. U pracownika z obliczeń wyłącza się miesiące, w których przepracował mniej niż połowę obowiązującego czasu pracy, a w przypadku przedsiębiorcy w analogicznej sytuacji – połowę dni kalendarzowych. Natomiast miesiące, w których choroba ubezpieczonego trwała krócej niż pół miesiąca, dopełnia się do pełnego miesiąca, czyli ustala, ile pracownik by zarobił, gdyby pracował cały miesiąc, lub jaka byłaby u przedsiębiorcy podstawa wymiaru składek za pełny miesiąc.
Podstawa zasiłku dla przedsiębiorcy
U osoby prowadzącej działalność przychód konieczny do obliczenia podstawy wymiaru zasiłku jest rozumiany jako zadeklarowana kwota, od której są odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne. Może więc wynosić 30 proc. minimalnego wynagrodzenia, czyli w 2016 r. – 555 zł. Dotyczy to osób prowadzących działalność po raz pierwszy i opłacających składki w dwóch pierwszych latach funkcjonowania firmy. Po tym okresie jest ona zwiększana do tzw. kwoty minimalnej, czyli 2433 zł (60 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego, przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek na rok 2016). Przedsiębiorca może też opłacać składkę od kwoty maksymalnej, tj. 10 137,50 zł, czyli 250 proc. przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia.
Aby obliczyć podstawę wymiaru zasiłku dla osoby prowadzącej działalność, trzeba wziąć pod uwagę podstawy oskładkowania z 12 miesięcy, pomniejszyć je o 13,71 proc. (tj. składki na ubezpieczenia społeczne) i obliczyć średnią. Tak ustalona kwota jest podstawą wymiaru zasiłku chorobowego.
Jeśli podleganie ubezpieczeniu chorobowemu trwa krócej niż 12 miesięcy oraz przedsiębiorca opłaca składkę od podstawy wyższej niż minimalna (2433 zł), to sprawa się komplikuje. Należy dokonać obliczeń w dwóch krokach:
1. Ustalić przeciętną najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia (po odliczeniu 13,71 proc. tej kwoty), oraz
2. Obliczyć kwotę stanowiącą iloczyn 1/12 przeciętnej kwoty zadeklarowanej jako podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, w części przewyższającej najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe, za pełne miesiące kalendarzowe, z których przychód podlega uwzględnieniu w podstawie wymiaru zasiłków, oraz liczby tych miesięcy (po odliczeniu 13,71 proc.), a następnie zsumować z wartością wyliczoną w kroku pierwszym.
Jak wynika z powyższego, dopiero po 12 miesiącach opłacania wysokiej składki przedsiębiorca może otrzymać równie wysoki zasiłek.PRZYKŁADY 6 I 7
Podstawa zasiłku dla pracownika
Zasiłek pracownika ustala się od wartości jego wynagrodzenia pomniejszonego o składki. Nie wszystkie składniki płacowe wchodzą do podstawy wymiaru zasiłku, zatem przy przeliczaniu podstawy należy przyjrzeć się im wszystkim.
Wyłącza się z niej składniki, które nie stanowią podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, jak np. nagroda jubileuszowa, diety, delegacje i inne świadczenia, od których nie opłaca się składki chorobowej. Nie uwzględnia się również składników, które przysługują pracownikowi mimo choroby – analogicznie wlicza się składniki pomniejszane za chorobę. Co ważne, jeśli w regulaminie lub innych przepisach płacowych nie ma informacji, czy dany składnik przysługuje za okres choroby, czy też nie, należy uznać, że nie przysługuje za ten czas, a zatem należy go uwzględnić w podstawie wymiaru zasiłków.
Do podstawy wymiaru zasiłku nie należy wliczać składników, które nie przysługują pracownikowi w okresie choroby, choć jeżeli dany składnik, który nie jest obecnie wypłacany, został włączony do innego składnika, to należy go zaliczyć do podstawy wymiaru zasiłków. Do podstawy tej dla pracownika bierze się pod uwagę jego płacę zasadniczą z umowy o pracę. Również w całości, czyli w pełnej wypłaconej kwocie do podstawy zasiłków, wlicza się nagrody uznaniowe, wynagrodzenie z dodatkiem za nadgodziny czy dodatek za godziny nocne.
Zatrudniony dostanie więcej
Porównując zasiłek dla pracownika oraz dla przedsiębiorcy liczony od takiej samej podstawy wymiaru zasiłku, obaj ubezpieczeni otrzymają tyle samo, o ile bierze się pod uwagę przedsiębiorcę, który opłaca składki od niepodwyższonej ani nieobniżonej podstawy wymiaru składek, czyli od kwoty 2433 zł w 2016 r. PRZYKŁAD 8 Różnica jest jednak w okresie wyczekiwania, albowiem pracownik ma prawo do zasiłku po 30 dniach, a przedsiębiorca po 90 dniach.
Jeśli wziąć pod uwagę maksymalną podstawę wymiaru składek dla przedsiębiorcy, czyli w 2016 roku 10 137,50 zł miesięcznie, to prowadzący firmę, aby otrzymać wysoki zasiłek, musi przez rok opłacać wysoką składkę. Natomiast pracownikowi wystarczy umowa o pracę z taką wartością wynagrodzenia oraz miesiąc pracy (30 dni okresu wyczekiwania), aby dostać zasiłek od wysokiej kwoty. PRZYKŁAD 9
Korzystne zmiany
Przedsiębiorcza przyszła mama, chcąc skorzystać z wysokiego świadczenia, powinna się rozejrzeć za dobrze płatnym etatem. Musi jednak przy tej okazji pamiętać, że ZUS ma prawo zbadać sprawę i zakwestionować prawo do zasiłku, jeśli uzna zatrudnienie za fikcyjne. Inną możliwością jest zamiana jednoosobowej działalności gospodarczej na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością. Nie może to być spółka jednoosobowa, gdyż taki rodzaj działalności jest dla jedynego wspólnika postawą do ubezpieczenia i opłacania składek ZUS tak samo, jak dla przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną. W przypadku zaś spółek wieloosobowych nie dość, że wspólnicy są zwolnieni z opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby wspólnik był w tejże spółce zatrudniony na podstawie umowy o pracę.
OD JAKIEJ KWOTY PRZEDSIĘBIORCA MOŻE PŁACIĆ ZUS W 2016 ROKU
Przez pierwsze dwa lata:
od 555 zł – tyle wynosi preferencyjna podstawa wymiaru składek ZUS. To 30 proc. minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Po dwóch latach:
od 2433 zł – to minimalna podstawa wymiaru składek ZUS dla osób prowadzących działalność dłużej niż dwa lata. Ta kwota to 60 proc. prognozowanego przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.
do 10 137,50 zł – to maksymalna kwota, od której przedsiębiorca może płacić składki, niezależnie od tego, jak długo funkcjonuje jego firma. Stanowi ona 250 proc. przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia.
! Przyszła matka, która prowadzi firmę i chce uzyskać wysoki zasiłek, ma do wyboru dwie możliwości – znaleźć pracodawcę, który ją zatrudni, lub założyć wieloosobową spółkę z o.o. i z nią zawrzeć umowę o pracę.
! Przedsiębiorca musi pamiętać o terminowym regulowaniu zobowiązań z tytułu składek. Nawet jednodniowe spóźnienie może bowiem przekreślić szanse na zasiłek.
PRZYKŁAD 6
Zmiana podstawy oskładkowania
Przedsiębiorca opłacał składki od podstawy minimalnej, czyli od 2375,40 zł, od początku prowadzenia działalności, tj. od kwietnia 2015 r., do końca września 2015 r. Od października ubiegłego roku zdecydował się na opłacanie składki od maksymalnej podstawy wymiaru. W marcu 2016 r. przebywa na zwolnieniu lekarskim. Ile otrzyma za jeden dzień choroby płatnej 80 proc. podstawy wymiaru?
Miesiąc Podstawa zadeklarowana Podstawa minimalna Podwyższenie
Kwiecień 2015 2375,40 zł 2375,40 zł 0 zł
Maj 2015 2375,40 zł 2375,40 zł 0 zł
Czerwiec 2015 2375,40 zł 2375,40 zł 0 zł
Lipiec 2015 2375,40 zł 2375,40 zł 0 zł
Sierpień 2015 2375,40 zł 2375,40 zł 0 zł
Wrzesień 2015 2375,40 zł 2375,40 zł 0 zł
Październik 2015 9897,50 zł 2375,40 zł 7522,10 zł
Listopad 2015 9897,50 zł 2375,40 zł 7522,10 zł
Grudzień 2015 9897,50 zł 2375,40 zł 7522,10 zł
Styczeń 2016 10 137,50 zł 2433,00 zł 7704,50 zł
Luty 2016 10 137,50 zł 2433,00 zł 7704,50 zł
RAZEM 26 244,60 zł 37 975,30 zł
Krok 1. Należy obliczyć przeciętną najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia. Suma najniższych podstaw z przykładu to 26 244,60 zł, zatem średnia z 11 miesięcy wynosi 2385,87 zł. Należy ją pomniejszyć o 13,71 proc. składek. W ten sposób otrzymamy 2058,77 zł.
Krok 2. Do obliczeń trzeba wziąć przeciętną zadeklarowaną kwotę w części przewyższającej najniższą podstawę. Skoro suma części przewyższających to 37 975,30 zł, przeciętnie będzie to 7595,06 zł (5 miesięcy podwyższenia). Należy odjąć od niej 13,71 proc. składek – pozostaje 6553,78 zł, które w dalszej kolejności należy pomnożyć razy 1/12 i razy liczba miesięcy podwyższenia, czyli 5. Zatem 6553,78 zł x 1/12 = 546,15 zł x 5 mies. = 2730,45 zł.
Suma kwot obliczonych w kroku 1 i 2 stanowi podstawę wymiaru zasiłku chorobowego. Czyli wyniesie ona: 2057,77 zł + 2730,75 zł = 4788,52 zł.
Za jeden dzień zwolnienia ubezpieczony otrzyma:
4788,52 zł : 30 dni = 159,62 zł brutto – co stanowi 100 proc. podstawy dla chorób w okresie ciąży, związanych z wypadkiem czy dawstwem tkanek i narządów.
Natomiast w omawianym przypadku jest to choroba płatna 80 proc. podstawy wymiaru, czyli 159,62 zł x 80 proc. = 127,70 zł brutto za jeden dzień choroby.
PRZYKŁAD 7
Maksymalny zasiłek
Przedsiębiorca od 1 lutego 2015 r. opłaca składki od maksymalnej podstawy wymiaru. Zachorował w marcu 2016 r. Jaki zasiłek otrzyma za jeden dzień zwykłej choroby (płatnej 80 proc. podstawy wymiaru)?
Miesiąc Podstawa zadeklarowana Podstawa minus 13,71 proc.
Marzec 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Kwiecień 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Maj 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Czerwiec 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Lipiec 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Sierpień 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Wrzesień 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Październik 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Listopad 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Grudzień 2015 9897,50 zł 8540,55 zł
Styczeń 2016 10 137,50 zł 8747,65 zł
Luty 2016 10 137,50 zł 8747,65 zł
RAZEM 102 900,83 zł
Suma podstaw z 12 miesięcy pomniejszonych o 13,71 proc. składek to 102 900,83 zł. Zatem średnia wynosi 8575,07 zł i jest to podstawa wymiaru zasiłku.
Dzienny zasiłek należy obliczyć, dzieląc podstawę przez 30 dni i mnożąc razy odpowiedni procent (tu 80): 8575,07 : 30 = 285,84 zł x 80 proc. = 228,67 zł za dzień zwykłej choroby.
PRZYKŁAD 8
Taki sam zasiłek
Przedsiębiorca rozpoczął działalność w listopadzie 2015 r. i opłaca składki od podstawy wynoszącej 2375,40 zł w 2015 r. i 2433 zł w 2016 r. W listopadzie ubiegłego roku zatrudnił pracownika ze stawką płacy zasadniczej identyczną jak podstawa wymiaru składek dla przedsiębiorcy. Jaka będzie wysokość zasiłku dla przedsiębiorcy oraz dla pracownika, jeśli choroba wystąpi w marcu 2016 r.?
Podstawę wymiaru zasiłku oblicza się od takiej samej kwoty, czyli:
Miesiąc Podstawa wymiaru składek / wynagrodzenie brutto Podstawa pomniejszona o 13,71 proc.
Listopad 2015 2375,40 zł 2049,73 zł
Grudzień 2015 2375,40 zł 2049,73 zł
Styczeń 2016 2433,00 zł 2099,44 zł
Luty 2016 2433,00 zł 2 099,44 zł
RAZEM 8298,34 zł
Średnia podstawa wynosi 8298,34 zł : 4 miesiące = 2074,59 zł.
Dzienny zasiłek wynosi 2074,59 zł : 30 dni = 69,15 zł (100 proc.).
Zasiłek dzienny za zwykłą chorobę wyniesie 55,32 zł (80 proc. stawki dziennej). Na taką kwotę mogą liczyć zarówno przedsiębiorca, jak i jego pracownik.
PRZYKŁAD 9
Podwójna wysokość dla pracownika
Przedsiębiorca od listopada 2015 r. prowadzi działalność gospodarczą i opłaca składkę od maksymalnej podstawy wymiaru. Od grudnia ubiegłego roku zatrudnił pracownika ze stawką płacy zasadniczej w wysokości 10 000 zł. W marcu 2016 r. zachorowali i przedsiębiorca, i jego pracownik. Na jaki dzienny zasiłek mogą liczyć, przy zwykłej chorobie (80 proc. podstawy wymiaru)?
I. Zasiłek przedsiębiorcy z uwagi na brak 12 miesięcy opłacania składek musi być obliczany na zasadach szczególnych.
Krok 1. Należy obliczyć przeciętną najniższą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe za pełne miesiące kalendarzowe ubezpieczenia.
Miesiąc Podstawa zadeklarowana Podstawa minimalna Podwyższenie
Listopad 2015 9897,50 zł 2375,40 zł 7522,10 zł
Grudzień 2015 9897,50 zł 2375,40 zł 7522,10 zł
Styczeń 2016 10 137,50 zł 2433,00 zł 7704,50 zł
Luty 2016 10 137,50 zł 2433,00 zł 7704,50 zł
RAZEM  616,80 zł 30 453,20 zł
Suma najniższych podstaw z przykładu to 9616,80 zł, zatem średnia z 4 miesięcy wynosi 2404,20 zł. Należy ją pomniejszyć o 13,71 proc. składek. W ten sposób otrzymamy 2074,58 zł.
Krok 2. Do obliczeń trzeba wziąć przeciętną zadeklarowaną kwotę w części przewyższającej najniższą podstawę. Skoro suma części przewyższających to 30 453,20 zł, przeciętnie będzie to 7613,30 zł (cztery miesiące podwyższenia). Należy odjąć od niej 13,71 proc. składek – pozostaje 6569,52 zł, które w dalszej kolejności należy pomnożyć razy 1/12 i razy liczba miesięcy podwyższenia, czyli 4. Zatem 6569,52 zł x 1/12 = 547,46 zł x 4 mies. = 2189,84 zł.
Podstawa wymiaru zasiłku dla przedsiębiorcy wyniesie: 2074,58 zł + 2189,84 zł = 4264,42 zł. Dzienny zasiłek w wysokości 80 proc. wyniesie: 4264,42 zł : 30 dni x 80 proc. = 113,72 zł.
II. Zasiłek dla pracownika oblicza się, biorąc pod uwagę pełne przepracowane miesiące, czyli:
Miesiąc Płaca zasadnicza Płaca minus 13,71 proc.
Listopad 2015 10 000 zł 8629 zł
Grudzień 2015 10 000 zł 8629 zł
Styczeń 2016 10 000 zł 8629 zł
Luty 2016 10 000 zł 8629 zł
RAZEM 34 516 zł
Podstawę wymiaru zasiłków dla pracownika należy ustalić z płacy zasadniczej pomniejszonej o 13,71 proc. składek na ubezpieczenia społeczne. Suma wynagrodzeń z 4 miesięcy po odjęciu składek to 34 516 zł. Zatem średnio to 8629 zł i jest to podstawa wymiaru zasiłków dla pracownika. Dzienny zasiłek ustala się, dzieląc podstawę wymiaru na 30 dni i mnożąc razy procent świadczenia. Zatem 8629 zł : 30 = 287,63 zł x 80 proc. = 230,10 zł za dzień.
Wniosek. Pracownik otrzyma dwukrotnie wyższy zasiłek niż przedsiębiorca.