W uchwale z 2 lutego 2016 r. (sygn. akt III UZP 18/15) SN w składzie trzech sędziów odpowiedział na pytanie zadane przez jeden z sądów apelacyjnych w sprawie obniżania składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości zaliczki na podatek dochodowy pracownika. Zgodnie bowiem z art. 83 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.) w przypadku gdy obliczona przez płatnika składka na ubezpieczenie zdrowotne jest wyższa od wyliczonej przez niego zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych, składkę tę należy obniżyć do wysokości tej zaliczki. Taka sytuacja ma miejsce m.in. wtedy, gdy pracownik przez większą część miesiąca jest nieobecny z powodu choroby i uzyskuje z tego tytułu zasiłek, a za pozostałą, przepracowaną część miesiąca dostaje wynagrodzenie – przy czym jest ono tak niskie, że składka zdrowotna przewyższa zaliczkę na PIT.
Pytanie prawne skierowane do SN było następujące: czy składka na ubezpieczenie zdrowotne powinna być obniżona do wysokości zaliczki na podatek dochodowy obliczonej od przychodu, który stanowi podstawę obliczenia składki na ubezpieczenie zdrowotne, czy też do wysokości zaliczki obliczonej od całego dochodu uzyskanego przez pracownika w danym miesiącu u tego płatnika. W odpowiedzi SN opowiedział się za pierwszą z podanych możliwości. Uznał, że składka na ubezpieczenie zdrowotne podlega obniżeniu do wysokości zaliczki na podatek dochodowy w tej części, którą oblicza się od przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki.
Uchwała SN będzie rzutować na obliczanie wynagrodzeń pracowników, w sytuacji gdy dana osoba jest zatrudniona na część etatu z niskim wynagrodzeniem i w jednym miesiącu korzysta z zasiłku, ale i wtedy gdy wynagrodzenie jest wysokie, jednak ze względu na pobieranie zasiłku płaca zasadnicza jest niska. W takich przypadkach może mieć zastosowanie obniżenie składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości zaliczki na podatek dochodowy. Aby w kontekście tej uchwały prawidłowo ustalić wynagrodzenie i zasiłek chorobowy dla pracownika, warto prześledzić sposób ich obliczania krok po kroku.
Kwestie podstawowe
Generalna zasada mówi, że jeśli składka zdrowotna opłacana w stawce 9 proc. jest wyższa od zaliczki na podatek dochodowy, to składkę tę obniżamy do wysokości zaliczki. Wynika to z art. 83 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Spór, którego konsekwencją była uchwała SN, dotyczył sytuacji, gdy płatnik składek i podatków (spółka) miał wątpliwości, czy zaliczka, o którą chodzi w tym przepisie, jest wyłącznie zaliczką od wynagrodzenia czy także od zasiłku chorobowego. Zarówno wynagrodzenie, jak i zasiłki są opodatkowane. Jednak tylko wynagrodzenie jest podstawą do obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i składki zdrowotnej, a od zasiłku składek nie pobiera się w ogóle.
Obniżanie składki na ubezpieczenie zdrowotne do wysokości zaliczki na podatek dochodowy nie nastręcza problemów, jeśli pracownik ma wyłącznie wynagrodzenie za pracę. ramka
RAMKA
9 kroków w celu obniżenia składki zdrowotnej od wynagrodzenia za pracę do wysokości zaliczki na PIT
KROK 1. Wskazujemy przychód do oskładkowania.
Ustalamy podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – przy czym należy pamiętać, że nie wszystkie świadczenia wypłacane w związku z pracą są oskładkowane. Nie dotyczy to m.in. świadczenia z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych wypłaconego zgodnie z jego regulaminem, delegacji i diet wypłaconych do wysokości limitów określonych w przepisach o podróżach służbowych czy wynagrodzenia chorobowego oraz zasiłku chorobowego. Podstawy oskładkowania nie będzie stanowić również nagroda jubileuszowa, ale przekazany pracownikowi aparat fotograficzny, czyli nagroda rzeczowa od pracodawcy – już tak.
KROK 2. Liczymy poszczególne składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez pracownika.
Składki te wynoszą: 9,76 proc. – na ubezpieczenie emerytalne, 1,5 proc. – na ubezpieczenie rentowe, oraz 2,45 proc. – na ubezpieczenie chorobowe. Pracownik nie może zostać zwolniony z ich opłacania, ponieważ są to obciążenia obowiązkowe.
KROK 3. Ustalamy podstawę opodatkowania.
Należy zsumować wszystkie opodatkowane przychody pracownika (wynagrodzenia, świadczenia opodatkowane z ZFŚS, zasiłki) i od tej sumy odjąć koszty uzyskania przychodu należne pracownikowi. Uzyskaną kwotę zaokrągla się do pełnych złotych i jest to podstawa opodatkowania.
KROK 4. Liczymy podatek.
Podstawę opodatkowania należy pomnożyć przez odpowiednią dla pracownika stawkę podatku (18 lub 32 proc.) i pomniejszyć o wartość ulgi podatkowej, jeżeli jest należna pracownikowi. Jeżeli tak obliczony podatek wynosi zero, to z uwagi na przepis mówiący o pomniejszaniu składki zdrowotnej do wysokości podatku – składka zdrowotna również wyniesie zero. Jeśli obliczony podatek jest większy od zera, to trzeba obliczyć składkę zdrowotną (9 proc. podstawy jej wymiaru) i przyrównać ją do naliczonego podatku. Jeśli składka okaże się wyższa niż podatek, to należy ją zmniejszyć do wysokości tego podatku.
KROK 5. Ustalamy podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Od podstawy składek na ubezpieczenie społeczne należy odjąć sumę składek na ubezpieczenia społeczne finansowanych przez pracownika. Otrzymana kwota stanowi bazę do obliczenia składki zdrowotnej.
KROK 6. Ustalamy wysokość składki zdrowotnej finansowanej przez pracownika.
Składka zdrowotna to 9 proc. podstawy jej wymiaru. Jest ona w całości finansowana przez pracownika. Jeśli tak obliczona składka jest wyższa niż obliczony podatek, to należy ją zmniejszyć do wysokości tego podatku.
KROK 7. Wyliczamy składkę zdrowotną odliczaną od podatku.
Należy obliczyć składkę zdrowotną w wysokości 7,75 proc. podstawy jej wymiaru.
KROK 8. Liczymy zaliczkę na PIT do odprowadzenia do urzędu skarbowego.
Od uprzednio obliczonego podatku należy odjąć składkę zdrowotną w wysokości 7,75 proc. podstawy jej wymiaru. Jeśli wyjdzie liczba ujemna, czyli składka zdrowotna do odliczenia przewyższy wartość podatku, to zaliczka na podatek wyniesie zero złotych. Należy też pamiętać o zaokrąglaniu zaliczki do pełnych złotych. Zatem, przykładowo, jeśli po odjęciu składki zdrowotnej od podatku otrzymamy zaliczkę w wysokości 0,49 zł, zaokrąglamy ją do zera.
KROK 9. Wskazujemy wynagrodzenie netto.
Od przychodów oskładkowanych i nieoskładkowanych należy odjąć składki na ubezpieczenia społeczne, składkę na ubezpieczenie zdrowotne oraz zaliczkę na podatek dochodowy.
Krok Szczegółowe obliczenia oraz wskaźniki do obliczeń Kwota w zł
1 Podstawa wymiaru składki emerytalnej, rentowej i chorobowej (płaca zasadnicza) 751,00
2a Składka na ubezpieczenie emerytalne – 9,76 proc. podstawy wymiaru 73,30
2b Składka na ubezpieczenie rentowe – 1,5 proc. podstawy wymiaru 11,27
2c Składka na ubezpieczenie chorobowe – 2,45 proc. podstawy wymiaru 18,40
2d Razem składki na ubezpieczenia społeczne pracownika 102,97
3a Płaca zasadnicza minus składki na ubezpieczenia społeczne 648,03
3b Koszty uzyskania 111,25
3c Podstawa opodatkowania 537,00
4a Ulga podatkowa 46,33
4b Zaliczka na podatek, czyli 18 proc. podstawy opodatkowania minus ulga podatkowa 50,33
5 Podstawa składki zdrowotnej, czyli podstawa składek na ubezpieczenia społeczne pomniejszona o składkę emerytalną, rentową i chorobową 648,03
6a Składka na ubezpieczenie zdrowotne finansowana przez pracownika – 9 proc. 58,32
6b Składka zdrowotna obniżona do wysokości zaliczki na podatek 50,33
7 Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczana od podatku – 7,75 proc. 50,22
8 Zaliczka podatku dochodowego odprowadzana do urzędu skarbowego, czyli podatek minus składka zdrowotna 7,75 proc. Podatek obliczony wynosi 50,33 zł, a składka zdrowotna od niego odliczana 50,22 zł, zatem różnica to 0,10 zł. Ponieważ podatek zaokrągla się do pełnych złotych, wyniesie on 0 zł.
9 Wynagrodzenie netto: krok 1 minus krok 2d minus krok 6b minus krok 8 597,70
Gdzie powstał spór
Sytuacja się komplikuje wtedy, gdy pracownikowi poza wynagrodzeniem za pracę wypłaca się zasiłek – bez względu na jego tytuł. Dotychczas ZUS twierdził, że składkę zdrowotną należy obniżać do wysokości zaliczki na podatek obliczonej łącznie od wynagrodzenia i zasiłku, a ponieważ zasiłek podlega wyłącznie opodatkowaniu, to zaliczka wyjdzie na tyle wysoka, że nie trzeba będzie obniżać składki zdrowotnej. przykład 7
PRZYKŁAD 7
Wynagrodzenie i zasiłek według ZUS
Pracownik w lutym 2016 r. przez 28 dni przebywał na zwolnieniu lekarskim w związku z chorobą i za ten okres otrzymał zasiłek chorobowy w wysokości brutto 2591,68 zł. Za ostatni dzień miesiąca otrzymał wynagrodzenie za pracę w wysokości 220 zł. Listę płac sporządzono łącznie dla wynagrodzenia za pracę i zasiłku chorobowego.
Składnik listy płac Kwota
Płaca zasadnicza 220,00 zł
Zasiłek chorobowy 2591,68 zł
Podstawa wymiaru składki emerytalnej, rentowej i chorobowej 220,00 zł
Składka na ubezpieczenie emerytalne – 9,76 proc. podstawy wymiaru 21,47 zł
Składka na ubezpieczenie rentowe – 1,5 proc. podstawy wymiaru 3,30 zł
Składka na ubezpieczenie chorobowe – 2,45 proc. podstawy wymiaru 5,39 zł
Razem składki na ubezpieczenia społeczne pracownika 30,16 zł
Płaca zasadnicza minus składki na ubezpieczenia społeczne plus zasiłek chorobowy 2781,52 zł
Koszty uzyskania 111,25 zł
Podstawa opodatkowania 2670,00 zł
Stawka podatku 18 proc.
Ulga podatkowa 46,33 zł
Zaliczka na podatek, czyli 18 proc. podstawy opodatkowania minus ulga podatkowa 434,27 zł
Podstawa składki zdrowotnej, czyli podstawa składek na ubezpieczenia społeczne pomniejszona o składkę emerytalną, rentową i chorobową 189,84 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne finansowana przez pracownika – 9 proc. – jest ona niższa od zaliczki, zatem nie będzie pomniejszona do wysokość zaliczki 17,09 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne odliczana od podatku – 7,75 proc. 14,71 zł
Zaliczka podatku dochodowego odprowadzana do urzędu skarbowego, czyli podatek minus składka zdrowotna 7,75 proc. 420,00 zł
Wynagrodzenie i zasiłek netto 2344,43 zł
Fiskus prezentuje w tej sprawie odmienny pogląd. W interpretacji indywidualnej wydanej w sprawie rozpatrywanej przez SN (nr ILPB2/415-793/14-a/WS z 14 października 2014 r.) dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu stwierdził, że wynagrodzenie za pracę i zasiłek należy traktować oddzielnie. Wobec tego składkę na ubezpieczenie zdrowotne od wynagrodzenia należy obniżać tylko do wysokości zaliczki na podatek dochodowy ustalonej wyłącznie od tego wynagrodzenia za pracę. przykład 8
PRZYKŁAD 8
Należności pracownicze według fiskusa i SN
Pracodawca wypłacił wynagrodzenie za jeden dzień pracy w lutym 2016 r. w wysokości 220 zł brutto oraz zasiłek za 28 dni w wysokości 2591,68 zł brutto. Należności te zostały obliczone w jednym miesiącu, ale na dwóch odrębnych listach płac. Koszty uzyskania przychodu mógł zastosować wyłącznie do wynagrodzenia za pracę, natomiast ulgę podatkową zarówno do wynagrodzenia, jak i do zasiłku.
Składnik listy płac Lista 1 Lista 2
Płaca zasadnicza 220,00 zł
Zasiłek chorobowy 2591,68 zł
Podstawa wymiaru składki emerytalnej, rentowej i chorobowej 220,00 zł
Składka na ubezpieczenie emerytalne – 9,76 proc. podstawy wymiaru 21,47 zł
Składka na ubezpieczenie rentowe – 1,5 proc. podstawy wymiaru 3,30 zł
Składka na ubezpieczenie chorobowe – 2,45 proc. podstawy wymiaru 5,39 zł
Razem składki na ubezpieczenia społeczne pracownika 30,16 zł
Płaca zasadnicza minus składki na ubezpieczenia społeczne (lista 1) Zasiłek chorobowy (lista 2) 189,84 zł 2591,68 zł
Koszty uzyskania 111,25 zł
Podstawa opodatkowania 79,00 zł 2592,00
Stawka podatku 18 proc. 18 proc.
Ulga podatkowa 14,22 zł 32,11 zł
Zaliczka na podatek, czyli 18 proc. podstawy opodatkowania minus ulga podatkowa 0 zł 434,45 zł
Podstawa składki zdrowotnej, czyli podstawa składek na ubezpieczenia społeczne pomniejszona o składkę emerytalną, rentową i chorobową 189,84 zł
Składka na ubezpieczenie zdrowotne finansowana przez pracownika – 9 proc. 17,09 zł
Składka zdrowotna obniżona do wysokości zaliczki na podatek 0 zł
Zaliczka podatku po zaokrągleniu 434,00 zł
Wynagrodzenie netto 189,84 zł 2157,23 zł
Tezę izby skarbowej poparł SN w uchwale z 2 lutego 2016 r., sygn. akt III UZP 18/15. SN przychylił się do wniosków sądu poprzedniej instancji, zdaniem którego obniżenia składki zdrowotnej do zaliczki na podatek należy powiązać wyłącznie z przychodami, które stanowią jednocześnie podstawę składki na ubezpieczenie zdrowotne. Ponieważ żaden z zasiłków nie stanowi podstawy wymiaru składki zdrowotnej, zaliczka na podatek od zasiłku nie może być brana pod uwagę. SN powoływał się przy tym na art. 79 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej, mówiący o składce obliczanej od podstawy wymiaru. Skoro świadczenie z ZUS taką podstawą nie jest, to nie można go brać pod uwagę przy pomniejszaniu składki zdrowotnej do wysokości zaliczki na PIT.
Jak widać na przedstawionych powyżej przykładach, różnica między listą płac łączącą dwa tytuły (wynagrodzenie za pracę i zasiłek) a listami płac traktującymi każdy tytuł oddzielnie jest niewielka. W pierwszym przypadku składka zdrowotna jest wyższa o 17,09 zł, albowiem nie została obniżona, a w drugim przypadku wynosi zero złotych po jej obniżeniu do wysokości zaliczki na podatek. Z kolei zaliczka na podatek w pierwszym przypadku wynosi 420 zł, a w drugim 434 zł, zatem fiskus otrzyma o 14 zł więcej. Dla pracownika pozostanie różnica między składką zdrowotną a podatkiem w wysokości 3 zł, jakie otrzyma więcej do wypłaty. Zatem zrozumiałe jest stanowisko fiskusa w tej sprawie, gdyż otrzyma nieco więcej podatku. Z tych samych względów również założenia przyjęte przez ZUS nie powinny dziwić. SN odwołał się do wykładni przepisów, w których jest mowa o podstawie wymiaru składek – uznał on, że gdy dana kwota nie stanowi podstawy ich wymiaru, to nie można uwzględniać jej przy dokonywaniu obniżenia. Przy tej okazji zyskał pracownik, gdyż dla niego najważniejsze jest to, co dostanie na rękę.
Systemy płacowe
Programy komputerowe wspomagające obliczanie wynagrodzeń w większości są wyposażone w algorytmy sumujące wszystkie przychody i obliczające składki i podatek od całości, co w świetle uchwały SN jest nieprawidłowe. Warto więc zweryfikować sposób ich obliczania, gdyż płatnik odpowiada za wyliczenie składek i podatków. Biorąc pod uwagę, że składka zdrowotna jest finansowana przez pracownika, może dojść do uszczuplenia jego wynagrodzenia. Jeśli płatnik stwierdzi u siebie błąd, to ma prawo dokonać korekty dokumentów i wystąpić do ZUS o zwrot składek, które następnie musi zwrócić pracownikowi. Jednak z uwagi na znaczny nakład pracy przy tej operacji oraz znikome kwoty i w zasadzie brak zysków dla płatnika niewielu przedsiębiorców zdecyduje się na taki krok. Poza tym powstanie problem z podatkiem dochodowym – skoro zaliczka jest pomniejszana o składkę zdrowotną, a dokonuje się korekty tej składki, to czy pracownik, który otrzyma jej zwrot, powinien dokonać także korekty rozliczenia. Jak widać, obowiązków do wypełnienia byłoby niewspółmiernie wiele w stosunku do zysku pracownika i płatnika, zatem lepiej traktować wyrok SN jako wskazówkę postępowania w przyszłości.
WAŻNE
Przyjęcie interpretacji SN i fiskusa powoduje, że organ skarbowy otrzyma więcej podatku, natomiast ZUS dostanie niższą składkę zdrowotną lub też nie otrzyma jej w ogóle. Kwestie te mogły więc wpłynąć na stanowiska poszczególnych organów.
Jak prawidłowo ustalić podstawę wymiaru zasiłku chorobowego
Pracodawca powinien więc określić, jak dany składnik potraktować przy ustalaniu tej podstawy, a jeśli ma wątpliwości, może wystąpić do ZUS o interpretację.
Ustawa o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wyznacza generalne zasady, które decydują o tym, czy dany składnik wliczać do podstawy wymiaru zasiłku. Podstawowa to powiązanie składnika ze składką chorobową – jeśli składnik wynagrodzenia nie stanowi podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe, to nie może być podstawą wymiaru zasiłku. Zatem z podstawy wymiaru zasiłku należy wyłączyć wszystkie składniki, które nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracownika. Pozostałe składniki można rozpatrywać, biorąc pod uwagę określone kryteria.
Wypłacany mimo choroby
Zadaniem zasiłku jest rekompensowanie wynagrodzenia, którego zatrudniony nie otrzyma, ponieważ nie może pracować. Wobec tego, jeśli dany składnik wynagrodzenia w myśl przepisów płacowych (regulamin wynagradzania, układ zbiorowy pracy, indywidualna umowa o pracę) jest wypłacany pracownikowi mimo choroby w pełnej wysokości, to nie można go przyjąć do podstawy wymiaru zasiłku. Uznaje się, że skoro pracownik otrzymał ten składnik, to wliczenie go do zasiłku spowoduje jego podwójne wypłacenie. Natomiast jeśli przepisy płacowe nie mówią nic o zachowaniu prawa do danego składnika w okresie choroby pracownika, przyjmuje się, że za czas tej absencji składnik ten nie przysługuje, a zatem powinien być wliczony do podstawy wymiaru zasiłku.
Do określonego terminu
Kolejna zasada wywodząca się z rekompensacyjnego charakteru świadczenia to wliczanie do podstawy wymiaru zasiłku wyłącznie składników, które przysługiwałyby w okresie choroby pracownika. Jeśli w myśl umowy o pracę lub innych przepisów płacowych dany składnik przestał być wypłacany, to należy go wyłączyć z podstawy wymiaru zasiłku od momentu wyłączenia. przykład 9 Natomiast w przypadku zmiany wysokości składnika będzie on wliczany do podstawy wymiaru zasiłku w kwocie faktycznie wypłaconej w okresie 12 miesięcy poprzedzających zachorowanie. przykład 10 Zasada ta ma również zastosowanie do umów-zleceń zawartych z własnym pracownikiem. Oznacza to, że jeżeli oprócz umowy o pracę podpisano z zatrudnionym umowę-zlecenie, to przychód z tej ostatniej wliczamy do podstawy wymiaru zasiłku wyłącznie za okresy, w których umowa ta trwa.
PRZYKŁAD 9
Wyłączenie z podstawy
W umowie o pracę zawartej od 1 czerwca 2015 r. zawarto zapis, że liderowi przysługuje premia w wysokości 1000 zł. Strony 1 marca 2016 r. zawarły nową umowę, a w niej stanowisko pracownika zmieniono na specjalistę, któremu nie przysługuje premia. Przeliczając zasiłek za chorobę po 29 lutego 2016 r., należy wyłączyć premie należne za okres od 1 czerwca 2015 r. do 29 lutego 2016 r.
PRZYKŁAD 10
Zmiana wysokości
Pracownikowi w 2015 r. przysługiwała premia regulaminowa w wysokości 500 zł. W 2016 r. zmieniono jej wysokość na 400 zł, ale nie zaprzestano jej wypłaty. Ustalając podstawę wymiaru zasiłku, wlicza się premię w wysokości należnej za miesiąc przyjmowany do tej podstawy. Jeśli pracownik zachoruje w marcu 2016 r., to trzeba przyjąć premie od marca 2015 r. do grudnia 2015 r. w wysokości 500 zł oraz za styczeń i luty 2016 r. w wysokości 400 zł.
Po dopełnieniu
Składniki, które przysługują pracownikowi wyłącznie za pracę, czyli są pomniejszane procentowo lub kwotowo za okres choroby, wlicza się do podstawy wymiary zasiłku po dopełnieniu, czyli po ustaleniu, jaką kwotę otrzymałby pracownik, gdyby nie chorował. Innymi słowy – należy ustalić pełną miesięczną kwotę składnika i w takiej wartości doliczyć ją do podstawy wymiaru.
W wysokości wypłaconej
Odmiennie traktuje się składniki, co do których w przepisach płacowych nie ma informacji o ich pomniejszeniu za okres choroby. Uwzględnia się je w kwocie faktycznie wypłaconej za okres przyjmowany do podstawy wymiaru zasiłku. Należą do nich np. wynagrodzenia i dodatki za nadgodziny, nagrody uznaniowe, wynagrodzenie za godziny nocne. W tej kategorii mieszczą się też składniki, które są pomniejszane za czas choroby, lecz w sposób nieproporcjonalny do okresu choroby. Należy je wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku w kwocie faktycznie wypłaconej.
Składniki włączone
Niektóre składniki należy wyłączyć z podstawy wymiaru zasiłku chorobowego. Chodzi tu o te, które są niezależne od oceny pracy pracownika i zatrudniony otrzymuje je mimo pobierania zasiłku chorobowego. Należą do nich:
jednorazowe zasiłki na zagospodarowanie, wynikające z ustawy z 26 stycznia 1982 r. – Karta nauczyciela (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 191 ze zm.), będące formą wsparcia finansowego dla nauczycieli rozpoczynających karierę zawodową,
wartość szczepień ochronnych pracowników finansowanych przez pracodawcę,
wartość badań mammograficznych lub innych nieodpłatnych badań pracowników,
nagrody za ukończenie przez pracownika szkoły (studiów),
koszty wynajmu przez pracownika mieszkania sfinansowane lub dofinansowane przez pracodawcę,
wartość dodatkowego ubezpieczenia pracownika wyjeżdżającego w delegację zagraniczną,
dopłata pracodawcy do dodatkowego ubezpieczenia pracownika z tytułu różnych ryzyk (w tej kategorii mieszczą się ubezpieczenia grupowe),
bony lub wypłaty w gotówce przyznawane w jednakowej wysokości lub jednakowym wskaźnikiem procentowym w stosunku do płacy pracownika określonej w umowie o pracę wszystkim pracownikom lub grupom pracowników z okazji uroczystych dni, świąt, rocznicy powstania firmy itp.,
jednorazowe nagrody z okazji ślubu pracownika lub urodzenia się jego dziecka.
Praca własna a wyniki grupy
Z podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego wyłącza się także składniki zależne nie od indywidualnego wkładu pracy zatrudnionego, ale od wyników grupy pracowników, wypłacane niezależnie od absencji podwładnego. Jeśli więc premia jest ustalona dla całego działu w równej wysokości i otrzyma ją każdy pracownik bez względu na to, czy choruje, czy nie – składnik należy wyłączyć. Jednak jeśli pracownikowi przyznano składnik wynagrodzenia, który zależy od grupy pracowników, ale zawarto zapis o pomniejszaniu go za czas choroby, to należy go wliczyć do podstawy wymiaru zasiłku. przykład 11 ©?
PRZYKŁAD 11
Osiągnięcia działu a podstawa zasiłku
Kierownikowi działu sprzedaży przyznano w umowie o pracę premię w wysokości 1000 zł, jeśli dział osiągnie pułap sprzedaży w określonej wysokości. Jednocześnie zapisano, że za czas choroby premię pomniejsza się o 1/30 za każdy dzień absencji. Premia, mimo że nie zależy tylko od samego kierownika, ale od pracy całego zespołu, musi być wliczona do podstawy wymiaru zasiłku, gdyż jest zapis o pomniejszeniu proporcjonalnym za okres choroby.
!Z podstawy wymiaru wynagrodzenia chorobowego wyłącza się także składniki zależne nie od indywidualnego wkładu pracy zatrudnionego, ale od wyników grupy pracowników, wypłacane niezależnie od absencji podwładnego.