Pracownik, który naruszając swoje obowiązki wyrządza pracodawcy szkodę, jest zobowiązany do jej naprawienia. W przeciwieństwie jednak do odpowiedzialności cywilnej zasady odpowiedzialności pracowniczej inaczej kształtują sytuację pracownika, który nie zawsze musi płacić pełne odszkodowanie. Ponadto istnieje poważna różnica w zakresie odpowiedzialności pracownika na zasadach ogólnych i odpowiedzialności za powierzone mienie. W tym drugim przypadku pracodawca nie ma obowiązku udowodnienia winy pracownika i wystarcza wykazanie szkody.
Odpowiedzialność pracownika za powierzone mienie oparta jest na domniemaniu winy. Pracownik, chcąc uwolnić się od tej odpowiedzialności, musi przedstawić dowody, że szkoda wynika z przyczyn od niego niezależnych.
W sferze zatrudnienia pracownicy korzystają z różnego rodzaju ochrony, która widoczna jest także na gruncie ich odpowiedzialności majątkowej za szkody wyrządzone pracodawcy. Nie oznacza to jednak, że nie ponoszą oni żadnych ujemnych konsekwencji z tego tytułu, a pracodawca nie ma możliwości ochrony swoich interesów. Rozwiązania w tym zakresie są jednak odmienne od ogólnych reguł odpowiedzialności przyjętych w kodeksie cywilnym.
Innymi słowy wyrządzenie szkody przez pracownika stwarza pracodawcy prawne możliwości dochodzenia swoich roszczeń. Decyzja o uruchomieniu określonej procedury należy jednak do poszkodowanego pracodawcy, który może zaniechać w ogóle żądania naprawienia szkody, wymierzając pracownikowi jedynie karę porządkową albo zawrzeć z pracownikiem stosowną ugodę. Może także żądać naprawienia szkody na drodze sądowej w postaci zapłaty stosownego odszkodowania.
Zobacz pełną treść artykułu - Tygodnik Prawa Pracy i Ubezpieczeń w eGP