Pracuję wyłącznie na podstawie umów-zleceń w kilku firmach. Wiem, że od nowego roku zmieniły się zasady obliczania składek na ubezpieczenie społeczne. Nie wiem natomiast, w jaki sposób mnie to dotknie. Składki płaci się tylko do momentu, aż zarobki przekroczą najniższe wynagrodzenie. Skąd jednak różni płatnicy będą wiedzieli, ile pieniędzy zarobiłam w innych firmach? W jaki sposób zdecydują, że powinni albo nie powinni odprowadzać składek do ZUS – zastanawia się pani Małgorzata. – Czy można sobie wybrać, które zarobki oskładkować, a których nie – pyta czytelniczka.
Jeżeli ktoś pracuje na podstawie umów-zleceń w różnych firmach, czyli u różnych płatników, każdy z nich z zasady będzie odprowadzał składki na ubezpieczenie społeczne (emerytalne i rentowe). Ustawowy wymóg opłacania składek oznacza, że każdy zleceniodawca obowiązany jest zgłosić zleceniobiorcę do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych. Dotyczy to także tych zleceniobiorców, którzy przed 1 stycznia 2016 r. podlegali wyłącznie ubezpieczeniu zdrowotnemu, a umowa-zlecenie nie wygasła ani nie została rozwiązana przed tą datą.
Jeżeli jednak ubezpieczony przedłoży płatnikowi dokumenty, z których wynika, że nie ma konieczności opłacania składek, ten zaniecha odprowadzania pieniędzy do ZUS. Przepisy nie precyzują przy tym rodzaju dokumentów, które ubezpieczony może przedłożyć płatnikowi – pozostawiono w tej sprawie dowolność. Może to być oświadczenie zainteresowanego, może być zaświadczenie od innego płatnika. Ważne, by wynikało z niego, że przekroczono kwotę najniższego wynagrodzenia (obecnie 1850 zł brutto).
Nie można natomiast wybrać, jakie przychody zostaną oskładkowane. Rozliczenie jest miesięczne i decyduje tu kolejność zawierania umów. A zatem, gdyby pani Małgorzata zawarła 1 stycznia umowę na 2 tys. zł, a 5 stycznia na 1,5 tys. zł, to składki musi płacić tylko od tej pierwszej. Ale gdyby zdarzyło się odwrotnie (1 stycznia umowa na 1,5 tys. zł, a 5 stycznia na 2 tys. zł) – czytelniczka zapłaci składki od obu umów (bo pierwsza z nich nie przekroczyła kwoty 1850 zł).
Podstawa prawna
Art. 9 ust. 2c ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2015 r. poz. 121).