Placówki zapewniające schronienie osobom bezdomnym będą miały 36 miesięcy na dostosowanie się do określonych wymogów obejmujących: warunki lokalowe, kwalifikacje personelu oraz świadczone przez nie usługi.

Początkowo termin ten był krótszy i wynosił 18 miesięcy. Podczas głosowania nad przyjęciem ustawy z 9 lipca 2015 r. o zmianie ustawy o pomocy społecznej posłowie zdecydowali się przyjąć poprawkę, która wydłuży czas potrzebny na osiągnięcie odpowiednich standardów przez noclegownie, schroniska i ogrzewalnie. O taką modyfikację przepisów apelowały m.in. organizacje, które na zlecenie samorządów prowadzą takie placówki. Argumentowały, że zbyt krótki okres na dostosowanie placówek będzie groził ich zamknięciem. Dodatkowo w trakcie przyjmowania ustawy wykreślony został zapis, który umożliwiałby zapewnianie tymczasowego schronienia np. eksmitowanym osobom w ogrzewalniach. Ten rodzaj placówek nie musi bowiem mieć miejsc do spania.
Akceptację większości posłów zyskała też poprawka dotycząca przepisu umożliwiającego przeprowadzanie przez pracownika socjalnego rodzinnego wywiadu środowiskowego wspólnie z inną taką osobą lub w asyście policji. Zakres tego rozwiązania, które ma zwiększać ich bezpieczeństwo, został rozszerzony o sytuacje świadczenia pracy socjalnej w środowisku.
Kolejna poprawka zmniejsza wysokość opłaty wnoszonej za przystąpienie do egzaminu na superwizora pracy socjalnej. Pierwotna propozycja przewidywała, że ma ona wynosić 50 proc. przeciętnego wynagrodzenia, ale została zmniejszona do kwoty odpowiadającej jego 20 proc.
Ustawa zwiększa też dofinansowanie dla środowiskowych domów samopomocy i zwalnia z konieczności dopłacania przez dorosłe dzieci do pobytu ich matki lub ojca w domu pomocy społecznej, o ile zostali oni pozbawieni władzy rodzicielskiej. Jej przepisy poza kilkoma wyjątkami wejdą w życie po 30 dniach od ogłoszenia.
Etap legislacyjny
Skierowanie ustawy do Senatu