Pracownik ma orzeczenie wojskowej komisji lekarskiej o zaliczeniu do III grupy inwalidzkiej wydane w 2002 r. Czy jest ono traktowane na równi z orzeczeniem o lekkim stopniu niepełnosprawności?
Nie. Tylko orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidztwa w związku ze służbą z jednoczesnym orzeczeniem inwalidztwa III grupy z ogólnego stanu zdrowia traktowane jest na równi z lekkim stopniem niepełnosprawności.
Zgodnie z art. 62 ust. 1 i 2 ustawy o rehabilitacji ważne orzeczenie o zaliczeniu do III grupy inwalidztwa, wydane przed 1 stycznia 1998 r. przez komisje lekarskie podległe Ministerstwu Obrony Narodowej lub Ministerstwu Spraw Wewnętrznych i Administracji na podstawie odrębnych przepisów dotyczących niezdolności do służby, przekłada się na orzeczenie z lekkim stopniem niepełnosprawności, ale tylko z jednoczesną adnotacją o niepełnosprawności z ogólnego stanu zdrowia.
Natomiast orzeczenie ustalające inwalidztwo III grupy wyłącznie z tytułu niezdolności do służby oznacza zdolność do pracy poza służbą, a zatem posiadaczy tych orzeczeń nie uważa się za osoby niepełnosprawne. Tak wynika z art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy z 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 8, poz. 66 ze zm.) oraz art. 20 ust. 1 pkt 3 ustawy z 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2004 r. nr 8, poz. 67 ze zm.). Osoby legitymujące się takim orzeczeniem mogą wystąpić z wnioskiem o ustalenie stopnia niepełnosprawności do powiatowego zespołu do spraw orzekania o niepełnosprawności.
Podstawa prawna
Art. 62 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. 2011 r. nr 127, poz. 721 ze zm.).
