Pracodawca zatrudnia pracownika z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze szczególnym schorzeniem. Nie osiąga jednak 6-proc. wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, dlatego jest zobowiązany do wpłat na PFRON. Zastanawia się jednak, jak prawidłowo oznaczyć pracownika z umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, który legitymuje się schorzeniem szczególnym w deklaracji DEK-I-0?
EKSPERT RADZI
Jeżeli pracodawca zatrudnia pracownika z orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności ze szczególnym schorzeniem i jednocześnie jest zobowiązany do wpłaty na PFRON z tytułu nieosiągania odpowiedniego wskaźnika zatrudnienia niepełnosprawnych, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (dalej: ustawa o rehabilitacji), to powinien prawidłowo zaznaczyć to w części C deklaracji DEK-I-0, która dotyczy miesięcznej deklaracji wpłat, przekazywanej do PFRON.
Deklarację DEK-I-0 pracodawca składa do PFRON na podstawie rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 20 grudnia 2012 r. w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych Zarządowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten Fundusz (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 101).
Zgodnie z objaśnieniem nr 9 do druku DEK-I-0 „schorzenia szczególne” to schorzenia, o których mowa w rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 18 kwietnia 1998 r. w sprawie rodzaju schorzeń uzasadniających obniżenie wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych oraz sposobu jego obniżania (Dz.U. nr 124, poz. 820 ze zm.).
Zgodnie z par. 1 powyższego rozporządzenia do wskazanych schorzeń zaliczamy:
● chorobę Parkinsona,
● stwardnienie rozsiane,
● paraplegię, tetraplegię, hemiplegię,
● znaczne upośledzenie widzenia (ślepotę) oraz niedowidzenie,
● głuchotę i głuchoniemotę,
● nosicielstwo wirusa HIV oraz chorobę AIDS,
● epilepsję,
● przewlekłe choroby psychiczne,
● upośledzenie umysłowe,
● miastenię,
● późne powikłania cukrzycy.
Jeżeli pracodawca zatrudnia pracowników niepełnosprawnych z wymienionymi wyżej schorzeniami i jednocześnie jest obowiązany na podstawie art. 21 ustawy o rehabilitacji do comiesięcznych wpłat na PFRON, wtedy taki pracodawca może obniżyć wysokość wymaganego wskaźnika zatrudnienia osób niepełnosprawnych, od którego zależy obowiązek dokonywania tychże wpłat, który wynosi 6 proc. Jednocześnie pracodawca powinien wskazać w druku DEK-I-0, czy zatrudnia takiego pracownika.
Sposób określenia schorzenia szczególnego nie został określony przepisami prawa. Tak więc orzeczenia o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności z kodem 04-O, 06-E oraz 01-U nie wymagają dodatkowego zaświadczenia lekarza. W przypadku orzeczeń z innymi kodami niezbędne jest zaświadczenie lekarza potwierdzające wystąpienie szczególnego schorzenia. Do potwierdzenia schorzeń przez lekarza specjalistę wystarczające jest ogólne oświadczenie wiedzy jednoznacznie potwierdzające wystąpienie u pracownika co najmniej jednego ze szczególnych schorzeń, o których mowa w określonym przepisie, zawarte w zaświadczeniu.
Jeżeli więc pracodawca zatrudnia osobę legitymującą się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności, np. z kodem 06-E w orzeczeniu, to pracownik ten może być uznany za osobę „ze szczególnym schorzeniem” i odrębnie oznaczony w poz. 22 i 28 deklaracji DEK-I-0.
Podstawa prawna
Art. 21 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 127, poz. 721).
Rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej z 20 grudnia 2012 r. w sprawie ustalenia wzorów deklaracji składanych Zarządowi Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych przez pracodawców zobowiązanych do wpłat na ten Fundusz (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 101).