Siostra ma przyznany umiarkowany stopnień niepełnosprawności i dodatkowo zaburzenia psychiczne. Korzysta z pomocy pracownika socjalnego MOPS. Pewnego dnia zaczęła opowiadać, że z pomocą pracownika z opieki społecznej wzięła kredyt bankowy zabezpieczony hipoteką na jej mieszkaniu. Mam nadzieję, że to nieprawda, lecz jedynie owoc jej wyobraźni – pisze pani Halina. – Jaki jest zakres obowiązków pracownika socjalnego pracującego z podopiecznym? Czy może to być również pomoc w zaciągnięciu kredytu bankowego – pyta zaniepokojona czytelniczka.
Zawód pracownika socjalnego jest zawodem regulowanym, co znaczy że podlega szczególnym regulacjom prawnym, jeśli chodzi o dopuszczenie do jego wykonywania. Kwalifikacje i stawiane pracownikom socjalnym wymagania, a także zadania uregulowane są ustawowo.
Reklama
Do podstawowych zadań należy praca socjalna, czyli pomoc osobom i rodzinom, grupom bądź środowiskom społecznym, które znajdują się w trudnej sytuacji życiowej. Istotną jego rolą jest też dokonywanie analiz i oceny zjawisk, które powodują zapotrzebowanie na świadczenia z pomocy społecznej oraz kwalifikowanie do uzyskania tych świadczeń. Dlatego pracownicy socjalni muszą przeprowadzić rodzinny wywiad środowiskowy. Zatem bardzo ważne jest, aby pracownik ten miał właściwą wiedzę specjalistyczną z zakresu pomocy społecznej oraz powinien umiejętnie posługiwać się odpowiednimi przepisami prawa. Musi także udzielać informacji, wskazówek i pomocy w zakresie rozwiązywania spraw życiowych osobom, które dzięki tej pomocy będą zdolne samodzielnie rozwiązywać problemy będące przyczyną trudnej sytuacji życiowej. Kolejnym zadaniem jest pobudzanie społecznej aktywności i inspirowanie do działań, współpraca i współdziałanie z innymi specjalistami, wdrożenie oraz rozwijanie programów pomocy społecznej ukierunkowanych na podniesienie poziomu jakości życia i przeciwdziałaniu i ograniczaniu patologii.
Reklama
Do zadań pracownika socjalnego należy także pomoc w uzyskaniu dla osób będących w trudnej sytuacji życiowej poradnictwa, w tym także w miarę możliwości poradnictwa specjalistycznego, dotyczącego możliwości rozwiązywania problemów i udzielania pomocy przez właściwe instytucje państwowe, samorządowe i organizacje pozarządowe. Poradnictwo specjalistyczne obejmuje poradnictwo prawne, psychologiczne i rodzinne. Poradnictwo prawne realizuje się przez udzielanie informacji o obowiązujących przepisach z zakresu prawa rodzinnego i opiekuńczego, zabezpieczenia społecznego, ochrony praw lokatorów. Poradnictwo psychologiczne to procesy diagnozowania, profilaktyki i terapii. Natomiast poradnictwo rodzinne obejmuje problemy funkcjonowania rodziny, w tym problemy opieki nad osobą niepełnosprawną, a także terapię rodzinną.
Pracownik socjalny musi przede wszystkim kierować się zasadami etyki zawodowej – dobra osób i rodzin, którym pomaga, oraz poszanowania ich godności i prawa tych osób do samostanowienia. Jest zobowiązany zgłaszającym się do niego osobom udzielać pełnej informacji o przysługujących im świadczeniach i dostępnych formach pomocy, a także zachować w tajemnicy informacje uzyskane w toku czynności zawodowych, także po ustaniu zatrudnienia.
Inni pracownicy opieki społecznej, którzy nie posiadają kwalifikacji wymienionych w ustawie, nie mogą być zatrudnieni na stanowisku pracownika socjalnego i nie mogą wykonywać takich zajęć jak praca socjalna i wywiady środowiskowe.
Podstawa prawna
Art. 116, art. 119 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 163).
OPINIA EKSPERTA
Praca socjalna rozumiana jest jako działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi. Praca socjalna świadczona jest na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin w ich środowisku społecznym. Ta forma pomocy społecznej prowadzona jest także ze społecznością lokalną w celu zapewnienia współpracy i koordynacji działań instytucji i organizacji znaczących dla zaspokajania potrzeb członków społeczności.
Kwestia zadań pracownika socjalnego jest uregulowana w ustawie o pomocy społecznej. W opinii Departamentu Pomocy i Integracji Społecznej w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej – udzielanie pomocy umożliwiającej uzyskanie kredytu bankowego nie mieści się w zakresie zadań pracownika socjalnego.
Komentarze(1)
Pokaż:
Decyzją z [...].06.2012 r. znak [...] wydaną z upoważnienia Burmistrza Tykocina. przez Kierownika Miejsko – Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Tykocinie, zmieniono decyzję z dnia [...].10.2010, w ten sposób, że skierowano F. B. na czas nieokreślony do Domu Pomocy Społecznej w C. oraz rozstrzygnięto, że ustalenie odpłatności za pobyt zostanie dokonane odrębną decyzją.
Organ wskazał, że postanowieniem Sądu Rejonowego w Białymstoku. V Wydział Rodzinny i Nieletnich z 28.01.2010 r. w sprawie V R Ns [...] orzeczono o przyjęciu F. B. do domu pomocy społecznej. Z wywiadu środowiskowego wynika, że podopieczny jest osobą samotną, posiada ustalony znaczny stopień niepełnosprawności, nie jest zdolny do samodzielnego zaspokajania podstawowych potrzeb życiowych, wymaga całodobowej opieki i pomocy innych osób, której MGOPS nie jest mu w stanie zapewnić w miejscu zamieszkania. Brak opieki zagraża jego życiu. Aby skrócić okres oczekiwania na przyjęcie do placówki, organ zmienił swoja poprzednią decyzję z dnia [...].10.2010 r. kierującą F. B. do DPS w J. i orzekł aktualnie o skierowaniu do DPS w C.
Od powyższej decyzji odwołanie złożył F. B., wnosząc o "anulowanie" orzeczenia Sądu Rejonowego z 28.01.2010 r. o przyjęciu go do Domu Pomocy Społecznej. Stwierdził, że nie zgadza się na pobyt w DPS, gdyż nie potrzebuje opieki, zaś czynności podjęte przez MOPS w T. mają na celu wykupienie jego mieszkania.
Decyzją z [...].08.2012 r. znak [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję uznając odwołanie za niezasadne. Organ odwoławczy wyłożył zasady kierowania osób wymagających całodobowej opieki z powodu wieku, choroby lub niepełnosprawności do domów pomocy społecznej – wynikające z ustawy z 12.03.2004 r. o pomocy społecznej Wskazał, że brak zgody na skierowanie do DPS nie miała znaczenia w tej sprawie, gdyż istnieje orzeczenie sądu, które zastępuje zgodę podopiecznego oraz wiąże organy administracji orzekające o skierowaniu do DPS.
Organ II instancji podkreślił, że strona kwalifikuje się do domu pomocy społecznej dla psychicznie chorych (art. 56 ust. 3 ustawy). Wynika to z opinii sądowo-psychiatrycznej z dnia 10.11.2009 r. Skarżący oprócz leczenia wymaga całodobowej opieki. Placówką, która spełnia te wymagania jest DPS w C. W tej placówce istnieje możliwość szybszego umieszczenia F. B. (niż w DPS w J.), a wymaga tego pogarszający się stan zdrowia podopiecznego.
Skargę na powyższą decyzję SKO złożył do sądu administracyjnego F. B. Domagał się unieważnienia wniosku skierowanego do sądu rejonowego oraz wszystkich jego konsekwencji.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie podtrzymując argumentację z uzasadnienia zaskarżonej decyzji. (…)