TEZA: Powierzenie przez likwidatora spółki obowiązków pracowniczych związanych z likwidacją spółki, której pracownicy zostali przejęci przez inny podmiot w trybie art. 231 par. 1 k.p., oznacza, że zakład nie został przejęty w likwidowanej części.
Sygn. akt I PK 69/14, WYROK SĄDU NAJWYŻSZEGO z 12 listopada 2014 r.
STAN FAKTYCZNY
Na mocy porozumienia z 20 marca Miejskie Przedsiębiorstwo Komunikacyjne (MPK) w zamian za przejęcie usług publicznych transportu tramwajowego świadczonych dotąd przez Międzygminną Komunikację Tramwajową spółkę z o.o. (MKT) zobowiązało się do zatrudnienia po 1 kwietnia, ale nie później niż do 7 maja, tych pracowników likwidowanej MKT, którzy w kwietniu będą pracować w MKT w związku z kończeniem jej działalności. 30 marca MKT postawiono w stan likwidacji. 31 marca MPK przejęło tabor tramwajowy MKT. Od 1 kwietnia w MPK podjęło pracę 88 spośród 126 pracowników MKT. Zastępca prezesa likwidowanej spółki MKT nie podjęła pracy w MPK od 1 kwietnia, gdyż od 30 marca likwidator MKT powierzył jej obowiązki głównego specjalisty w tej spółce. 28 czerwca likwidator wypowiedział pracownicy umowę o pracę ze skutkiem na 30 września. Pracownica domagała się ustalenia istnienia stosunku pracy z MPK od 1 kwietnia w związku z przejęciem zakładu pracy (art. 231 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy; t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.; dalej: k.p.).
Sądy obu instancji uznały to roszczenie za bezzasadne.
W skardze kasacyjnej pracownica twierdziła, że wprawdzie w związku z likwidacją spółki wygasł korporacyjny stosunek powołania jej na członka zarządu, to nadal trwał jej stosunek pracy z uwagi na szczególną ochronę (art. 39 k.p.), choć faktycznie wykonywała już inne obowiązki niż wynikające z nieistniejącego w dniu przejścia zakładu pracy stanowiska członka zarządu.
UZASADNIENIE
Sąd Najwyższy oddalił skargę. Skoro 30 marca nastąpiło faktyczne przejęcie przez MPK mienia służącego do wykonywania usługi transportu publicznego, a 1 kwietnia pracę podjęło 88 pracowników dotychczas zatrudnionych w MKT w celu realizowania tej usługi, to znaczy, że 1 kwietnia z mocy prawa nastąpiło przejście znaczącej części zakładu na nowego pracodawcę (art. 231 k.p.). Proces faktycznego przejmowania zakładu, a zwłaszcza jego części, może trwać przez pewien czas i obejmować sukcesywnie kolejne grupy pracowników. W takim przypadku nabywca części przedsiębiorstwa nie staje się nowym pracodawcą dla pracowników, którzy na podstawie umowy zawartej z dotychczasowym pracodawcą wykonują przez uzgodniony okres pracę na rzecz dotychczasowego pracodawcy.
30 marca MPK nie przejęło zakładu pracy skarżącej w całości, lecz w znacznej części. Po postawieniu w stan likwidacji MKT funkcjonowała nadal z częścią pracowników, którzy na rzecz likwidowanej spółki wykonywali czynności kończące jej działalność. Według porozumienia z 20 marca transfer tych pracowników miał nastąpić do 7 maja. Skarżąca nie znalazła się jednak wśród pracowników przejętych w tym okresie. Pozostała wówczas bowiem na nowym stanowisku powierzonym jej 30 marca przez likwidatora w tej części zakładu, która nie została przejęta przez nowy podmiot i świadczyła pracę na rzecz spółki w likwidacji, która była jej pracodawcą do 30 września, kiedy to stosunek pracy rozwiązał się wskutek wypowiedzenia umowy przez likwidatora z powodu likwidacji zakładu. Dlatego 1 kwietnia nie została z mocy prawa pracownikiem MPK na skutek przejścia do nowego pracodawcy w trybie art. 231 par. 1 k.p.
Powierzenie przez likwidatora spółki obowiązków pracowniczych związanych z likwidacją spółki, której pracownicy zostali przejęci przez inny podmiot, oznacza, że zakład nie został przejęty w likwidowanej części. Praca skarżącej od 1 kwietnia nie była więc związana z przejętą częścią zakładu, lecz z częścią pozostałą, jako spółką w likwidacji. O tym, których pracowników dotyczy skutek przejścia zakładu pracy, decyduje faktyczne związanie pracownika z określoną częścią zakładu pracy.
SN wskazał, że członkowie zarządu spółki z o.o. pozostają jej pracownikami i nie przechodzą do nowego pracodawcy, gdy przekazuje ona innemu pracodawcy część swojego zakładu pracy w rozumieniu art. 231 par. 1 k.p., kontynuując działalność pod dotychczasową firmą. Poza tym skarżąca w dniu przejścia zakładu pracy na innego pracodawcę nie była już członkiem zarządu MKT, świadczyła jednak dalej pracę w spółce w likwidacji na innym stanowisku, toteż wobec niej nie nastąpił skutek przejęcia przez nowego pracodawcę w trybie art. 231 par. 1 k.p. ani 1 kwietnia, ani później.