Obrona RP jest obowiązkiem wszystkich obywateli – tak stanowi ustawa o powszechnym obowiązku Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. z 2015r, poz. 144 - dalej ustawa). W tym samym akcie ustawodawca wprowadził ochronę osób spełniających powinność wobec ojczyzny.

Osoby, która została wezwana do pełnienia czynnej służby wojskowej nie można zwolnić. Zgodnie z ustawą w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez pracodawcę wypowiedziany ani rozwiązany.

Jeżeli umowa została wypowiedziana (obojętnie czy z woli pracownika czy pracodawcy) przez dostarczeniem wezwania ale termin wypowiedzenia mija po tym dniu, wypowiedzenie staje się bezskuteczne. Oznacza to, że jedynie na wyraźne żądanie pracownika umowa zostanie rozwiązana.

Taka sama zasada dotyczy umów zawartych na okres próbny. Dodatkowo ustawodawca postanowił, że jeżeli okres próbny zakończył się po powołaniu pracownika do czynnej
służby wojskowej umowa o pracę uważana jest za zawartą na czas nieokreślony.

Opisana powyżej ochrona nie dotyczy:
• osób, powołanych do czynnej słuźby wojskowej, która ma przybrać formę jednodniowych ćwiczeń,
• umów o pracę zawartych na czas określony lub wykonywania określonej pracy (ulegają one rozwiązaniu po upływie wskazanego w nich czasu),
• przypadków rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika,
• sytuacji, gdy pracodawca ogłasza upadłość lub likwidację zakładu pracy.



W stosunku do żołnierzy posiadających przydział kryzysowy powyższa kategoria wyłączeń poszerzona została także o umowy na okres próbny.

Jeżeli żołnierzem jest student lub uczeń, który ochotniczo zgłosił się do odbycia zasadniczej służby wojskowej także podlega ochronie. Między doręczeniem mu karty powołania a dniem upływu okresu trzydziestu dni od dnia jego zwolnienia ze służby właściwy organ nie może:
skreślić go z listy studentów lub uczniów a także zwolnić lub wydalić ze szkoły.