Seredyn zaznaczyła, że osoby, które będą chciały pozostać w starym systemie, będą mogły to zrobić. Zachowanie praw nabytych jest ważne nawet wówczas, gdy osoba niepełnosprawna uzyskuje nowe orzeczenie o niepełnosprawności.

Projekt realizuje wyrok Trybunału Konstytucyjnego z jesieni 2014 r. Uznał on, że nie można różnicować prawa do świadczenia ze względu na moment powstania niepełnosprawności.

Konsultacje społeczne nad projektem mają się zakończyć do 3 kwietnia.

zobacz także:

Resort proponuje, by wszystkim osobom, które nie podejmują lub rezygnują z pracy, by zajmować się niepełnosprawnym członkiem rodziny, przysługiwało świadczenie pielęgnacyjne. Zróżnicowana zostanie jego wysokość. Gdy będzie to osoba do 18. roku życia lub do 25., jeżeli się uczy, opiekun otrzyma w tym roku 1200 zł netto miesięcznie i od 2016 r. - 1300 zł. W przypadku gdy podopieczny będzie starszy - 800 zł netto miesięcznie.

Począwszy od roku 2017 wysokość świadczenia pielęgnacyjnego ma podlegać corocznej waloryzacji.

Świadczenie zależne będzie od kryterium dochodowego wynoszącego tysiąc zł na osobę w rodzinie; jeżeli ta kwota zostanie przekroczona - świadczenie nie przysługuje. Do tej pory opiekunów dzieci niepełnosprawnych ten wymóg nie dotyczył. Opiekunowie dorosłych niepełnosprawnych otrzymywali 520 zł specjalnego zasiłku opiekuńczego i nie mogli miesięcznie przekroczyć 664 zł dochodu na osobę w rodzinie.

Do osób, które nabyły uprawnienie do świadczenia pielęgnacyjnego lub specjalnego zasiłku opiekuńczego na podstawie obowiązujących obecnie przepisów, stosowane będą przepisy dotychczasowe. Co oznacza, że świadczenia na nowych warunkach otrzymają nowe osoby w systemie. Opiekunowie dzieci, które już mają orzeczenie o niepełnosprawności zachowaliby prawa do obecnego świadczenia (bez kryterium dochodowego i bez zmniejszenia kwoty po 18. roku życia).

Świadczenie ma przysługiwać osobie, która rezygnuje z pracy, by zająć się niepełnosprawnym członkiem rodziny, w sytuacji, gdy inny członek rodziny już ma ustalone prawo do świadczenia pielęgnacyjnego na inną osobę niepełnosprawną w rodzinie. Do tej pory nie było to możliwe.

Resort ponadto proponuje przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego tym opiekunom, którzy pobierają emeryturę czy rentę. Będzie im przysługiwać różnica między świadczeniem a kwotą pobieranej emerytury czy renty. Świadczenie pielęgnacyjne nie będzie przysługiwać w przypadku, gdy różnica kwot będzie niższa niż 20 zł.

W projekcie jest też zapis mówiący, że w przypadku śmierci podopiecznego i jednocześnie utraty świadczenia pielęgnacyjnego opiekun nabywa prawo do zasiłku dla bezrobotnych.

21 października 2014 r. Trybunał Konstytucyjny orzekł, że uzależnienie świadczenia pielęgnacyjnego dla opiekuna dorosłej osoby niepełnosprawnej od wieku, w którym powstała niepełnosprawność podopiecznego, jest niezgodne z konstytucją. Wyrok dotyczył znowelizowanej ustawy o świadczeniach rodzinnych obowiązującej od początku 2013 r. Pozbawiła ona część opiekunów osób niepełnosprawnych prawa do świadczeń pielęgnacyjnych. Nowela była jedną z przyczyn protestów opiekunów osób niepełnosprawnych wiosną 2014 r.

Wprowadzając tę ustawę, MPiPS argumentowało, że część osób pobierających świadczenie "nadużywała pomocy finansowej". Dlatego po zmianach prawo do świadczenia pielęgnacyjnego utracili opiekunowie osób, u których niepełnosprawność pojawiła się po ukończeniu 18. roku życia, lub - w przypadku nauki - po ukończeniu 25. roku życia. Ustawa przewidziała możliwość rekompensaty dla opiekunów, którzy utracili świadczenie pielęgnacyjne i wprowadziła do systemu nowe rozwiązanie - specjalny zasiłek opiekuńczy. Prawo do tego nowego zasiłku uzależniono jednak od kryterium dochodowego. Ten ostatni warunek TK uznał za zgodny z konstytucją.

Obecnie osoby opiekujące się dorosłą osobą niepełnosprawną w tym samym wieku mogą być różnie traktowane w zależności od tego, czy niepełnosprawność ich podopiecznego powstała przed, czy po osiągnięciu przez niego dorosłości.