Głównym celem rozbudowy hotelu jest wzbogacenie i uatrakcyjnienie oferty dla wszystkich gości hotelu. To, że przy okazji ze strefy SPA będą mogli korzystać niepełnosprawni pracownicy, nie oznacza, że można na ten cel przeznaczyć pieniądze z zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON).

Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny (WSA) w Gorzowie Wielkopolskim, który rozpatrywał skargę złożoną przez pracodawcę w związku z odmową wydania zaświadczenia o pomocy de minimis. Firma wystąpiła do urzędu skarbowego o jego wystawienie w stosunku do sfinansowanych ze środków ZFRON wydatków na zakup materiałów budowlanych. Wskazała, że prowadzi prace budowlane w hotelu, którego jest właścicielem. W obiekcie jest dobudowywana strefa relaksu, w której będą m.in. basen, dwa gabinety masażu oraz sauna. Pracodawca po zakończeniu inwestycji planuje zatrudnić dodatkowe osoby do obsługi SPA, w tym minimum dwie osoby niepełnosprawne. Wszyscy niepełnosprawni pracownicy będą mieli możliwość bezpłatnego korzystania z oferowanych w nowej części hotelu form wypoczynku i relaksu.
Naczelnik urzędu skarbowego odmówił wydania zaświadczenia, a jego postanowienie utrzymał w mocy dyrektor izby skarbowej. Obydwa organy argumentowały, że głównym celem poniesionych wydatków nie jest stworzenie bazy rehabilitacyjnej dla niepełnosprawnych pracowników, ale dobudowa strefy SPA do istniejącego hotelu, który poza noclegiem ma w ofercie również możliwość organizacji imprez okolicznościowych. Tym samym nie zostały spełnione wymogi wynikające z rozporządzenia ministra pracy i polityki społecznej z 19 grudnia 2007 r. w sprawie ZFRON (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 1023 zm.). Wynika z nich, że wydatek z funduszu powinien być celowy (w tym przypadku służyć rehabilitacji i wypoczynkowi niepełnosprawnego pracownika), musi też istnieć związek między poniesionym wydatkiem a zmniejszeniem ograniczeń zawodowych pracownika.
Pracodawca złożył skargę na to rozstrzygnięcie do WSA. Wyjaśniał w niej, że istotne jest to, że osoba posiadająca orzeczenie o niepełnosprawności będzie mogła podjąć pracę i ten fakt uzasadnia przygotowanie dla niej stanowiska pracy i wydatkowania na nie pieniędzy pochodzących z ZFRON. Ponadto zdaniem firmy tworzenie ze środków funduszu całkowicie odrębnej bazy wypoczynkowej dla niepełnosprawnych pracowników byłoby nieoszczędne, skoro będą oni mogli korzystać z tworzonej infrastruktury.
WSA nie podzielił stanowiska prezentowanego przez pracodawcę i oddalił skargę. Sąd przyznał rację fiskusowi, że głównym celem poniesionego wydatku z ZFRON jest dobudowa strefy relaksu do prowadzonego przez skarżącego hotelu, a nie świadczenie usług na rzecz osób niepełnosprawnych lub wyposażenie dla nich stanowisk pracy. Wprawdzie pracownicy z dysfunkcjami zdrowotnymi będą uprawnieni do bezpłatnego korzystania z bazy wypoczynkowej w ramach rehabilitacji zapewnianej przez pracodawcę, ale dostęp do strefy SPA będą mieli też pozostali pracownicy oraz inne osoby przebywające w hotelu. Okoliczności tych nie zmienia to, że firma panuje utworzyć co najmniej dwa stanowiska pracy dla osób niepełnosprawnych do obsługi strefy wypoczynku. WSA dodał, że tak jak podkreśliły to organy niższej instancji, wydatki z ZFRON muszą być ściśle związane ze zmniejszaniem lub eliminowaniem ograniczeń zawodowych danej osoby lub grupy osób niepełnosprawnych. ©℗
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 30 sierpnia 2022 r., sygn. akt I SA/Go 222/22 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia