Młodocianym w rozumieniu prawa pracy jest osoba, która ukończyła 15 lat, a nie przekroczyła 18 lat. Przepisy pozwalają na zatrudnienie młodocianych, którzy ukończyli co najmniej ośmioletnią szkołę podstawową, przedstawią świadectwo lekarskie stwierdzające, że praca danego rodzaju nie zagraża ich zdrowiu. Szczególny status pracownika młodocianego wynika z jego młodego wieku i tym samym z potrzeby ochrony jego zdrowia, rozwoju, a także z konieczności zapewnienia właściwych warunków w zakresie edukacji.
Pracodawca, chcąc zatrudnić młodocianego, może zawrzeć z nim umowę o pracę w celu przygotowania zawodowego, w stosunku do której mają zastosowanie przepisy kodeksu dotyczące umów o pracę na czas nieokreślony ze zmianami przewidzianymi w art. 195 i 196 kodeksu pracy (dalej: k.p.) Przepisy umożliwiają ponadto zatrudnianie młodocianych w innym celu niż przygotowanie zawodowe na podstawie umowy o pracę przy wykonywaniu pracy lekkiej. A więc takiej, która nie może powodować zagrożenia dla życia, zdrowia i rozwoju psychofizycznego młodocianego, a także nie może utrudniać mu wypełniania obowiązku szkolnego. Wykaz prac lekkich określa pracodawca po uzyskaniu zgody lekarza wykonującego zadania służby medycyny pracy. Dokument ten wymaga też zatwierdzenia przez właściwego inspektora pracy i nie może zawierać prac wzbronionych młodocianym określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 204 k.p.