Pomoc pieniężną, która ma pokryć część wydatków związanych z utrzymaniem dziecka można otrzymać po spełnieniu kryterium dochodowego.

Zgodnie z art. 4 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2013r., poz. 1456) skorzystać z wsparcia mogą:
• rodzice,
• jeden z rodziców,
• opiekun prawny dziecka,
• opiekun faktyczny dziecka
• osoba ucząca się




Pomoc jest czasowa. Zasiłek można pobierać do chwili ukończenia przez dziecko 18 roku życia, chyba że pobiera ono naukę. Wtedy okres wydłuża się do 21 urodzin. W przypadku osoby posiadającej orzeczenie o umiarkowanym lub znacznym stopniu niepełnosprawności otrzymywanie pomocy jest dopuszczone do 24 roku życia, gdy kontynuuje naukę w szkole lub szkole wyższej.

Prawo do zasiłku jest ograniczone. Jeżeli osoby uprawnione nie zajmują się dzieckiem, nie ma podstaw by otrzymywały pomoc finansowa, która ma być rozdysponowana na wydatki związane z jego utrzymaniem. Nie można otrzymać wsparcia, z uwagi na poniższe okoliczności:
• pozostawanie przez dziecko lub osobę uczącą się w związku małżeńskim
• objęcie dziecka pieczą zastępczą
• umieszczenie dziecka lub osoby uczącej się w miejscu zajmującym się całodobowym utrzymaniem
• osoba, na którą przyznana została pomoc otrzymuje zasiłek rodzinny na własne potomstwo
• na dziecko przyznane zostało już świadczenie za granicą.




Osoba, która samotnie wychowuje dziecko zanim wystąpi o przyznanie zasiłku musi wystąpić o alimenty od drugiego rodzica. Jeżeli świadczenie alimentacyjne nie jest możliwe z uwagi na: śmierć rodzica, anonimowość ojca, oddalenie powództwa o alimenty, orzeczenie sądu o obciążeniu jednego z rodziców całkowitymi kosztami utrzymania pociechy może ubiegać się o omawianą pomoc.