Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy, pracodawca wypłaca wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy:
- jeśli jest spowodowane chorobą lub odosobnieniem w związku z chorobą zakaźną, które trwały łącznie 33 dni w ciągu roku kalendarzowego (a przypadku przypadku pracowników, którzy ukończyli 50 rok życia - 14 dni w ciągu roku kalendarzowego>>), zatrudniony ma prawo do 80 procent wynagrodzenia,
- jeśli jest spowodowane wypadkiem w drodze do pracy lub z pracy albo choroby przypadającej w okresie ciąży, pracownik zachowuje prawo do 100 procent wynagrodzenia,
- jeśli jest spowodowane potrzebą poddania się niezbędnym badaniom i czynnościom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tkanek i narządów pracownik zachowuje prawo do 100 procent wynagrodzenia.
Wynagrodzenie chorobowe za pobyt w szpitalu wynosi zasadniczo 80 procent podstawy wymiaru, ale już od 34 dnia zasiłek chorobowy zmniejsza się do 70 procent.
Za okres niezdolności do pracy trwającej łącznie dłużej niż 33 dni w ciągu roku kalendarzowego (w przypadku pracowników 50+ dłużej niż 14 dni) świadczenie w postaci zasiłku chorobowego wypłaca ZUS. Jeśli jednak firma do ubezpieczenia zgłasza więcej niż 20 osób, także zasiłek chorobowy wypłaca pracodawca.
Jak obliczyć podstawę wymiaru świadczenia
Podstawę wymiaru wynagrodzenia i zasiłku chorobowego stanowi przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających miesiąc, w którym powstała niezdolność do pracy. Jeśli pracownik nie przepracował jeszcze tego okresu, podstawa jest obliczana w oparciu o pełne przepracowane miesiące.
Za jeden dzień niezdolności do pracy pracownikowi przysługuje jedna trzydziesta część wynagrodzenia stanowiącego podstawę wymiaru wynagrodzenia/zasiłku.
Do podstawy wymiaru wynagrodzenia wchodzą co do zasady wszystkie składniki, które stanowią podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie chorobowe. Tak więc nie bierze się pod uwagę w tym wypadku składników, które nie stanowią podstawy wymiaru składek, w tym między innymi świadczeń z ZFŚS, nagród jubileuszowych, świadczeń urlopowych czy większości odpraw i odszkodowań. Jednak w podstawie zostaną uwzględnione między innymi premie czy nagrody, które przysługują pracownikom u danego pracodawcy za podstawie układów zbiorowych czy innych przepisów o wynagradzaniu (na przykład regulaminu wynagradzania), odpowiednio zmniejszonych za okres absencji chorobowej.
Wszystkie składniki wchodzące do podstawy wymiaru należy pomniejszyć o składki na ubezpieczenia społeczne, czyli odjąć od kwoty brutto 13,71 proc.
Wyliczenie wynagrodzenia lub zasiłku chorobowego - przykład
Pracownik jest zatrudniony na pełny etat u danego pracodawcy (od ponad dwóch lat) i w umowie o pracę określono wynagrodzenie w stałej miesięcznej wysokości wynoszącej 2 500 zł brutto. Ponadto przysługują mu dodatki nocne i stała, comiesięczna premia. W sumie co miesiąc pracownik otrzymuje stałą kwotę wynagrodzenia 3 000 brutto.
Po odliczeniu składek na ubezpieczenia społeczne (3 000 zł x 13,71 proc. = 411,30 zł) podstawa wymiaru wynagrodzenia chorobowego wyniesie 2 588,7 zł (3 000 zł - 411,30 zł = 2 588,7 zł).
Pracownik w okresie od 1 do 5 listopada 2014 roku (5 dni) był niezdolny do pracy wskutek choroby. Stawka dzienna wynagrodzenia chorobowego wynosi w jego przypadku 80 proc. wynagrodzenia, tak więc: 2 588,7 zł × 80 proc. : 30 = 69,03 zł.
Wynagrodzenie lub zasiłek za okres choroby trwającej 5 dni wynosi: 69,03 zł × 5 dni = 345.15 zł.
Podstawa prawna
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 ze zm.)
Ustawa z dnia 25 czerwca 1999 roku o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (Dz. U. z 2010 r. nr 77, poz. 512 ze zm.)
Komentarze(8)
Pokaż: