Świadczenie pieniężne, przysługujące osobom pozostającym bez pracy, nie zawsze jest tej samej wysokości. Jego wielkość zależy przede wszystkim od udokumentowanej przez zainteresowanego długości okresu, uprawniającego do otrzymywania pomocy.

Ustawodawca w art. 72 ust. 1 ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2013r., poz. 674) dokładnie określił wysokość świadczenia. Zgodnie z przepisem przez pierwsze 90 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych, uprawniony otrzymuje 823 zł. 60 gr. Przez kolejne 90 dni 646 zł. 70 gr.

Jeżeli jednak, udokumentowany przez świadczeniobiorcę okres uprawniający do zasiłku wynosi mniej niż 5 lat, otrzymuje on jedynie 80% wymienionej kwoty.
Z kolei, gdy okres dotyczący danej osoby przekracza 20 lat, wypłacone jej zostanie 120% podstawy.

Podczas wyliczania okresu, uprawniającego do świadczenia brane są pod uwagę okresy:
• pobierania gwarantowanego zasiłku okresowego
• zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego młodocianych pracowników
• zatrudnienia za granicą osoby, która przesiedliła się do kraju na warunkach repatriacji w rozumieniu przepisów o repatriacji
• urlopu bezpłatnego udzielonego na podstawie przepisów w sprawie bezpłatnych urlopów dla matek pracujących, opiekujących się małymi dziećmi oraz innych udzielonych w tym celu urlopów bezpłatnych
• niewykonywania pracy przed dniem 8 czerwca 1968 r. stanowiące przerwę w zatrudnieniu spowodowaną opieką nad dzieckiem
• zatrudnienia obywateli polskich w byłej Niemieckiej Republice Demokratycznej i byłej Czechosłowackiej Republice Socjalistycznej na podstawie umów i porozumień międzynarodowych przypadające przed dniem 1 grudnia 1991 r.
• urlopu bezpłatnego udzielonego pracownikowi na okres skierowania do pracy za granicą na podstawie rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 27 grudnia 1974 r. w sprawie niektórych praw i obowiązków pracowników skierowanych do pracy za granicą w celu realizacji budownictwa eksportowego i usług związanych z eksportem (dalej rozporządzenie), a także przypadający bezpośrednio po zakończeniu tego urlopu czas niezdolności do pracy z powodu choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną. Terminy, o których mowa wlicza się do okresu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, jeżeli pracownik podjął zatrudnienie u macierzystego pracodawcy w terminie przewidzianym w tym rozporządzeniu
• zatrudnienia za granicą pracownika, który nie pozostawał w stosunku pracy przed skierowaniem do pracy za granicą na podstawie rozporządzenia, jest traktowany jak okres zatrudnienia w Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie uprawnień pracowniczych. Dotyczy to także pracownika, któremu udzielono urlopu bezpłatnego na okres skierowania do pracy za granicą, a który nie podjął pracy u macierzystego pracodawcy po zakończeniu pracy za granicą lub podjął pracę u macierzystego pracodawcy, lecz po upływie terminu przewidzianego w rozporządzeniu
• zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przebyte przed dniem 1 stycznia 1997 r., jeżeli podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne lub zaopatrzenie emerytalne i Fundusz Pracy stanowiła kwota wynosząca co najmniej połowę wówczas obowiązującego najniższego wynagrodzenia za pracę pracowników, określonego na podstawie odrębnych przepisów
• prowadzenia działalności pozarolniczej przed dniem 1 stycznia 1997 r., jeżeli z tego tytułu opłacane były składki na ubezpieczenia społeczne i Fundusz Pracy a podstawę składek wynosiła kwota wynosząca przynajmniej połowę ówczesnego najniższego wynagrodzenia za pracę
• zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przebyte przed dniem 1 maja 2004 r. za granicą u pracodawcy zagranicznego w państwach wskazanych w odrębnych przepisach, za które były opłacane składki na Fundusz Pracy










Zgodnie z art. 72 ust. 11 ustawy obliczania okresów przysługiwania zasiłku nie stosuje się ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267) w zakresie dotyczącym terminów oraz ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964r. Nr 16, poz. 93) w zakresie dotyczącym sposobu obliczania terminów.

Zasiłek dla bezrobotnych podlega corocznej waloryzacji z dniem 1 czerwca o średnioroczny wskaźnik cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem w poprzednim roku, ale tylko gdy poziom ten wzrósł. Jeżeli średnioroczny poziom cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem nie zmienił się lub uległ zmniejszeniu świadczenie pozostaje bez zmian.
Po przeanalizowaniu danych podanych przez Główny Urząd Statystyczny, Minister pracy i polityki społecznej ogłasza kwoty zasiłków po waloryzacji.

Zasiłek wypłacany jest raz w miesiącu, z dołu. Gdyby Powiatowy Urząd Pracy spóźnił się z wypłatą świadczenia, uprawnionemu przysługuje roszczenie o odsetki ustawowe.