Wojewódzki inspektor sanitarny podtrzymał decyzję powiatowego inspektora i uznał, że moja choroba nie jest chorobą zawodową, ponieważ do jej powstania przyczyniły się też inne czynniki. Ma o tym świadczyć to, że mój stan pogorszył się już po zakończeniu pracy. Tymczasem moim zdaniem jest to efekt postępującej choroby. Czy do uznania choroby zawodowej trzeba wykazać, że nigdzie poza pracą nie było się narażonym na szkodliwe czynniki?
Definicja choroby zawodowej została zawarta w art. 2351 kodeksu pracy. Zgodnie z nią za chorobę zawodową uważa się chorobę wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy (tzw. narażenie zawodowe).
W tego rodzaju sprawach problematyczne jest rozróżnienie przyczyn powstania choroby – na te związane ze szkodliwym środowiskiem pracy i na te związane z czynnikami występującymi poza pracą. Do uznania schorzenia za chorobę zawodową nie jest jednak konieczne, aby na chorego miało wpływ wyłącznie środowisko pracy lub sposób jej wykonywania. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 20 stycznia 2020 r., sygn. akt II OSK 1448/13, wskazał, że w razie ustalenia, że stwierdzona u pracownika choroba jest w wykazie, a jednocześnie ocena warunków pracy pozwala bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem przyjąć, że miało miejsce narażenie zawodowe, istnieje domniemanie związku przyczynowego między chorobą zawodową a warunkami narażającymi na jej powstanie. Z kolei WSA w Szczecinie w wyroku z 12 sierpnia 2021 r., sygn. akt II SA/Sz 396/21, wyjaśnił, że przesłanka stwierdzenia „z wysokim prawdopodobieństwem” związku przyczynowego między rozpoznanym schorzeniem a warunkami wykonywanej pracy zwalnia organy administracji z konieczności badania wszystkich możliwych pozazawodowych czynników, które mogą wywołać przedmiotowe schorzenia, tym bardziej jeżeli warunki pracy wskazują na zawodową etiologię choroby.
Biorąc taką wykładnię pod uwagę, można stwierdzić, że w opisywanej sytuacji wnioskodawca powinien złożyć skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego z uzasadnieniem, że organy wydające decyzje nie powinny poszukiwać w tego rodzaju sprawach każdych możliwych czynników, które mogły wpłynąć na zachorowanie, skoro z dokumentacji wynika, że choroba ma związek z pracą. ©℗
Podstawa prawna
• art. 2351 par. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1320)
