Okresy wypowiedzenia zależą od rodzaju umowy o pracę i okresu zatrudnienia pracownika u danego pracodawcy. Od 22 lutego 2016 r. okresy wypowiedzenia umów o pracę zawartych na czas nieokreślony i określony zostały zrównane.
Okresy wypowiedzenia umów o pracę
Liczenie terminów okresów wypowiedzenia
Zgodnie z ogólnymi regułami 1-tygodniowy i 2-tygodniowy okres wypowiedzenia musi się skończyć w sobotę (art. 30 § 21 Kodeksu pracy). Ustawodawca nie wskazuje jednak, jak liczyć okres wypowiedzenia w dniach roboczych. Powoduje to występowanie co najmniej dwóch możliwości interpretacyjnych tego zagadnienia. Pierwsza zakłada, że dni robocze to wszystkie dni, poza niedzielami i świętami uznanymi za dni wolne od pracy, druga natomiast utożsamia dni robocze z dniami pracy pracownika.
Za słuszne należy przyjąć, że 3-dniowy okres wypowiedzenia liczony w dniach roboczych biegnie we wszystkie dni, z wyjątkiem niedziel i 13 świąt określonych w § 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (j.t. Dz.U. z 2020 r. poz. 1920). Zgodnie z tym poglądem okres wypowiedzenia powinien być liczony nawet w dniach, w których pracownik nie miał obowiązku wykonywania pracy (np. sobota). Takie stanowisko zostało zaprezentowane przez Główny Inspektorat Pracy w piśmie z 1 mar-ca 2010 r. (nr GPP-517–4560–14–1/10/PE/RP), zgodnie z którym – niezależnie od rozkładu czasu pracy pracownika, jeżeli sobota nie wypada w święto ustawowo uznane za dzień wolny od pracy, należy ją wliczać do 3-dniowego okresu wypowiedzenia. Przez dni robocze należy rozumieć wszystkie dni, które nie są niedzielami i świętami ustawowo uznanymi za dni wolne od pracy zgodnie z art. 1519 § 1 Kodeksu pracy.
Czy należy wliczać sobotę do terminu wypowiedzenia
Identyczne stanowisko zostało wyrażone przez Departament Prawa Pracy Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej w piśmie z 1 marca 2010 r. Zgodnie z tym stanowiskiem 3-dniowy okres wypowiedzenia umowy o pracę upłynie w sobotę, mimo że jest to w konkretnym przypadku dzień wolny z tytułu przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy. W sprawie interpretacji pojęcia „dni robocze”, występującego w art. 331 (przed 22 lutego 2016 r.) oraz w art. 34 pkt 1 Kodeksu pracy, Ministerstwo Pracy uważa podobnie jak GIP – ponieważ przepisy Kodeksu pracy nie zawierają definicji tego pojęcia, to przy rozpatrywaniu tej kwestii należy mieć na uwadze art. 1519 § 1 Kodeksu pracy. Uzasadniając ten pogląd, można się posłużyć orzecznictwem Naczelnego Sądu Administracyjnego w sprawie sposobu liczenia terminów. W wyroku z 16 kwietnia 2010 r. (I OSK 870/09) sąd stwierdził m.in., że:
(...) dniami ustawowo wolnymi od pracy są dni wymienione enumeratywnie w art. 1 ustawy z 18 stycznia 1951 r. – o dniach wolnych od pracy. Nie są natomiast dniami uznawanymi za ustawowo wolne od pracy dni, które są wolne od pracy dodatkowo, przewidziane przepisami w Kodeksie pracy lub przepisami pozakodeksowymi. (...) Orzecznictwo sądów administracyjnych przyjmuje, że to, iż część pracodawców, w tym również urzędy, traktują określony dzień, w drodze indywidualnych decyzji, jako wolny od pracy, nie daje podstaw do przyjęcia, że dzień ten był dniem ustawowo wolnym od pracy.
Więcej na temat umów na warunkach telepracy oraz zmian w Kodeksie pracy przeczytasz w książce: Kodeks pracy 2021. Praktyczny komentarz z przykładami >>>>>