Sąd administracyjny nie może skontrolować odmowy zawarcia umowy o dofinansowanie wynagrodzeń pracowników, nawet jeśli jest bezprawna. Informacja o odmowie nie ma bowiem charakteru decyzji administracyjnej, a pozostaje wyłącznie w sferze stosunków cywilnoprawnych.

Do takich wniosków doszedł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi przy okazji skargi firmy na postępowanie urzędu pracy.
Złożyła ona do Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Łodzi wniosek o świadczenia ze środków Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na dofinansowanie wynagrodzenia pracowników objętych przestojem. Pieniądze powinny zostać przyznane firmie z tytułu obniżonego wymiaru czasu pracy dla 20 pracowników za okres trzech miesięcy.
UP jednak odmówił dofinansowania, bo spółka skorzystała już ze wsparcia przewidzianego ustawą – zawarła umowę z powiatowym urzędem pracy. To z kolei, zdaniem organu, wyklucza możliwość przyznania świadczeń na podstawie art. 15g specustawy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.).
Firma poskarżyła się do WSA, jednak sąd odrzucił jej skargę. Uznał, że nie może rozpatrzyć jej merytorycznie, nawet jeśli jest prawdopodobieństwo nieprawidłowości w działaniu organów. Zdaniem sądu w pierwszej kolejności zawsze bada się dopuszczalność wniesienia skargi, dopiero potem można ocenić zarzuty. Tu zaś przedmiotem skargi było pismo WUP, w którym odmówiono spółce zawarcia umowy o przyznanie świadczeń, jako powód podając otrzymanie pomocy już wcześniej.
Sąd następnie zbadał, czy w sprawie można było mówić o decyzji administracyjnej, czy choćby o czynności materialno-technicznej. Jego zdaniem, mając na uwadze świadczenia oferowane w ramach tarczy anty kryzysowej, ustawodawca wprost wskazał przypadki, gdy przyznanie lub odmowa przyznania dofinansowania mają charakter decyzji administracyjnej. WSA wywodził dalej, że zgodnie z art. 15zzb ust. 1 ustawy organ może na podstawie umowy przyznać przedsiębiorcy dofinansowanie, jednak kolejne ustępy przepisu nie wprowadzają formy decyzji w przypadku odmowy. Według WSA również odpowiedź na pytanie o kwalifikację odmowy dofinansowania jako czynności materialno-technicznej pozostaje negatywna. Tu wskazał na fakultatywność działania organu poprzez zapis „może” oraz z uwagi na formę przyznania dofinansowania „na podstawie umowy”. Sąd stwierdził, że odmowa przyznania dofinansowania w istocie oznacza odmowę zawarcia umowy w sytuacji, gdy nie ma obowiązku jej zawarcia.
WSA podsumował, że gdy ustawodawca prawo do określonego świadczenia reguluje jako fakultatywne i przyznawane na zasadzie umowy, trudno mówić o uprzednim i wynikającym z przepisów prawa stosunku administracyjnoprawnym. Zauważył też, że przepisy powinny dawać podstawę do wyprowadzenia dwuetapowości dofinansowania, np. przewidywać, że pierwszy etap kończy się kwalifikacją np. w formie decyzji, zaś drugi stanowi zawarcie umowy cywilnoprawnej. ©℗
ORZECZNICTWO
Postanowienie WSA w Łodzi z 1 marca 2021 r., sygn. I SA/Łd 606/20. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia