Senatorowie chcą przesunięcia terminów wdrożenia pracowniczych planów kapitałowych (PPK).

To jedna ze zmian, które znalazły się w senackim projekcie ustawy o zmianie ustawy o pracowniczych planach kapitałowych oraz ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych.
Obowiązek wdrożenia PPK ciąży na pracodawcach, to oni bowiem (wspólnie z osobą zatrudnioną i państwem) będą musieli co miesiąc przelewać wpłaty za swojego pracownika. Oprócz tego czekają ich też wydatki związane m.in. z wyborem instytucji zarządzającej PPK, a także koszty administracyjne dotyczące np. zmian w systemach informatycznych i księgowych, koszty obsługi umów i deklaracji itp. Szczególnie w czasie epidemii może to być dla nich duże obciążenie. Dlatego senatorowie proponują przesunięcie IV etapu wdrażania PPK (dotyczy to pracodawców zatrudniających mniej niż 20 osób). Proponują, aby te podmioty mogły zawrzeć umowę o zarządzanie PPK ostatecznie do 31 grudnia 2021 r. Natomiast umowa o prowadzenie PPK – 10 stycznia 2022 r.
Chcą też przesunąć terminy wdrożenia II i III etapu dla tych podmiotów, którym z powodu epidemii nie udało się zrealizować tego obowiązku. I tak podmioty zatrudniające co najmniej 50 osób albo co najmniej 20 osób musiałyby zawrzeć umowę o zarządzanie PPK do 31 grudnia 2021 r. oraz umowę o prowadzenie PPK do 10 stycznia 2022 r. Chyba że zawarły takie umowy odpowiednio do 27 października i do 10 listopada br. Jeżeli natomiast któryś z nich zawarł umowę o zarządzanie PPK do 27 października, a nie zawarł umowy o prowadzenie PPK, mógłby zawrzeć ją do 10 stycznia 2022 r. Przewidziano jednocześnie abolicję za niedopełnienie obowiązku zawarcia umowy o zarządzanie PPK lub umowy o prowadzenie PPK w pierwotnych terminach.
Senacki projekt przewiduje też zmiany w przepisach antycovidowych (czyli ustawie z 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych; t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1842 ze zm.).
Projektodawcy proponują m.in., aby na potrzeby tarczy antykryzysowej przez osobę prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą rozumiano również osobę fizyczną będącą wspólnikiem jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki jawnej, spółki komandytowej lub spółki partnerskiej. Pozwoli to im ubiegać się o postojowe. Obecnie ZUS konsekwentnie odmawia im prawa do tego świadczenia, argumentując, że nie prowadzą oni pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy – Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 162) ani innych regulacji szczególnych.
Etap legislacyjny
Projekt skierowany do Sejmu