Pracownik mający prawo do 26 dni urlopu od stycznia do marca 2016 r. pracował w pełnym wymiarze, a od kwietnia w wymiarze 7/8 etatu. Zatrudnienie ustanie z końcem lipca. Od początku roku wykorzystał zaległy urlop wypoczynkowy w wymiarze 22 dni oraz część urlopu bieżącego. Na urlopie był:
Zgodnie z art. 1542 kodeksu pracy (dalej: k.p.) urlopu udziela się w dni, które są dla pracownika dniami pracy zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, w wymiarze godzinowym odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu pracy podwładnego w danym dniu. Jednocześnie przy udzielaniu urlopu jeden dzień urlopu (z puli 20 lub 26 dni) odpowiada 8 godzinom pracy.
Jeśli chodzi o punkt 4 zestawienia, trzeba zwrócić uwagę, że wymiar czasu pracy pracownika został obniżony z 40- do 35-godzinnego tygodnia pracy. Wobec tego gdy udzielono mu urlopu na jeden dzień pracy, było to równoznaczne z 7 godzinami pracy (35/5 = 7).
W tym miejscu należy wyjaśnić, że jeżeli pracownik wykonuje pracę przez 5 dni w tygodniu w niepełnej normie czasu pracy (np. 5 godzin), to należy mu udzielić urlopu we wszystkie dni pracy (od poniedziałku do piątku). Jednak jego urlop w dniu pracy, na poczet którego zalicza się liczbę godzin, którą pracownik miał do przepracowania w danym dniu, nie będzie tu odpowiadał jednemu dniowi urlopu – dzień pracy nie trwa bowiem 8 godzin. W przypadku gdyby dzień pracy pracownika wynosił 5 godzin, to biorąc urlop na cały tydzień, z puli urlopu skonsumuje nie 5, a jedynie 3 dni (za: E. Chmielek-Łubińska, „Urlop wypoczynkowy po nowelizacji”, teza nr 2 42125/2, PiZS.2004.1.20).
Od stycznia do lipca pracownikowi przysługiwało proporcjonalnie 16 dni urlopu (26 dni : 12 miesięcy x 7 miesięcy = 16 dni). Do 1 marca pracownik wykorzystał 26 dni urlopu (w dni z 8 godzinami pracy), z czego 22 dni to był urlop zaległy, a pozostałe 4 dni to urlop bieżący. W związku z tym po 1 marca pozostało mu 12 dni urlopu bieżącego (gdzie każdy dzień odpowiada 8 godzinom pracy). W kwietniu udzielono mu urlopu na 12 dniówek pracy w wymiarze 7-godzinnym (12 x 7 = 84 godziny). Ponieważ jeden dzień urlopu odpowiada 8 godzinom pracy, to urlop na 12 dni po 7 godzin nie wyczerpał całej puli urlopowej, która wynosi 96 godzin (12 x 8 = 96 godzin). Do wykorzystania pozostało nadal 12 godzin (96 – 84 = 12 godzin). W związku z udzieleniem urlopu w maju na 7 godzin pozostało 5 godzin (12 – 7 = 5 godzin). W takim wymiarze, mniejszym niż wynosi dzień pracy, urlop został udzielony w czerwcu. Jest to dopuszczalne w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu pracy pracownika w dniu, na który ma być udzielony urlop.
Podstawa prawna
Art. 1542 ustawy z 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1502 ze zm.).
