W Ministerstwie Administracji i Cyfryzacji powstały założenia do zmiany ustawy samorządowej przyjęte przez rząd i zaakceptowane przez Komisję Wspólną Rządu i Samorządu Terytorialnego. Jednym z celów jest zwiększenie samodzielności działania jednostek samorządu terytorialnego poprzez wprowadzenie możliwości łączenia różnych jednostek organizacyjnych pomocy społecznej.
Model organizacyjny służb pomocy społecznej znajduje się obecnie na krawędzi kryzysu. Opiera się na licznych jednostkach organizacyjnych, z których każda jest szczegółowo definiowana ustawą i kilkudziesięcioma rozporządzeniami. Sektor nie jest przygotowany na ogromne wyzwania: już teraz z pomocy społecznej korzystają blisko 2 mln osób, a niebawem powstanie ograniczenie ekonomiczne – samorządy nie będą w stanie go finansować ani adekwatnie wynagrodzić 118 tys. pracowników.
Monumentalny sektor, za który odpowiada Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej, jako nadrzędną zasadę głosi, że trzeba utrzymać instytucje. Jest to szczególnym obciążeniem dla uboższych gmin. W małej jednostce samorządu, by pójść dalej niż wymagany ustawą ośrodek pomocy społecznej i wprowadzić nową usługę, konieczne jest powołanie kolejnej jednostki budżetowej, a to koszt i wysiłek organizacyjny.