Od 1 stycznia 2014 r. maksymalna podstawa należności na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe określana będzie raz na rok. Ogłosi ją prezes ZUS w formie komunikatu

Ubezpieczenie chorobowe dla wielu osób ma charakter dobrowolny. Dotyczy to ubezpieczonych podlegających obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, takich jak: chałupnicy, zleceniobiorcy, osoby prowadzące pozarolniczą działalność, osoby współpracujące, osoby wykonujące odpłatnie pracę na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania oraz duchowni.

Dotychczasowe zasady

Przed 1 stycznia 2014 r., podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe osób, które podlegają temu ubezpieczeniu dobrowolnie, nie mogła przekraczać miesięcznie 250 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia.

Istotne przy tym jest, że podstawę ustalenia maksymalnej podstawy wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe stanowiło przeciętne miesięczne wynagrodzenie z poprzedniego kwartału ogłaszane dla celów emerytalnych (tj. dla celów określenia progów przychodów, których przekroczenie powoduje zawieszenie lub zmniejszenie emerytury lub renty). Kwotę maksymalnej podstawy wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe ustalało się miesięcznie, poczynając od trzeciego miesiąca kwartału kalendarzowego, na okres 3 miesięcy. Na przykład kwota 250 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia obowiązującego we wrześniu, październiku i listopadzie 2013 roku była ustalana na podstawie przeciętnego wynagrodzenia w drugim kwartale 2013 roku ogłaszanego dla celów emerytalnych.

Od nowego roku

1 stycznia 2014 r. na podstawie ustawy o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw ulegnie istotnej zmianie przedstawiony wyżej sposób ustalania maksymalnej podstawy wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe.

Po pierwsze, maksymalna podstawa wymiaru składek na to ubezpieczenie będzie w istocie ustalana na cały rok kalendarzowy, a nie jak dotychczas na okres 3 miesięcy. Po drugie, kwotę maksymalnej podstawy składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe będzie stanowiła kwota 250 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjmowanego do ustalenia rocznej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a nie jak to miało miejsce dotychczas kwota 250 proc. przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego z poprzedniego kwartału, ogłaszanego dla celów emerytalnych.

Kwota 250 proc. prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia stanowiąca maksymalną podstawę wymiaru składek na dobrowolne ubezpieczenie chorobowe będzie ogłaszana przez prezesa ZUS w formie komunikatu – w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej Monitor Polski w terminie 7 dni kalendarzowych od dnia ogłoszenia przez ministra pracy i polityki społecznej kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego.

Podstawa prawna

Art. 20 ust. 3 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń spolecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1442).

Art. 1 pkt 20 ustawy z 26 lipca 2013 r. o zmianie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 983).

Adam Jagiełło, ekspert od ubezpieczeń społecznych