Ze względu na stan zdrowia nie mogę podjąć pracy, a moja sytuacja materialna jest dramatyczna – żali się pan Krzysztof. – Na jaką pomoc państwa mogę liczyć, skoro nie przysługuje mi prawo do zasiłku dla bezrobotnych? – pyta.
Pan Krzysztof jako osoba o niskich dochodach może ubiegać się o zasiłek stały z Ośrodka Pomocy Społecznej właściwego ze względu na jego miejsce zamieszkania. Zasiłek jest przyznawany w formie pieniężnej, ponadto jest obligatoryjny, co oznacza, że wszyscy, którzy spełniają wymagane kryteria, pomoc dostaną.
Na świadczenie mogą liczyć osoby, które samotnie gospodarują, są całkowicie niezdolne do pracy z powodu niepełnosprawności bądź wieku, a ich dochód jest niższy od kryterium osoby samotnie gospodarującej (obecnie kwota ta wynosi 542 zł). Całkowita niezdolność do pracy oznacza niezdolność do pracy określaną przez przepisy o emeryturach i rentach z FUS, zaliczenie do I lub II grupy inwalidów albo legitymowanie się umiarkowanym bądź znacznym stopniem niepełnosprawności (określają to przepisy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych).
O pomoc mogą ubiegać się nie tylko osoby samotne, lecz także pełnoletni (niezdolni do pracy z powodu niepełnosprawności lub wieku), którzy żyją w rodzinie, jeśli dochód na osobę nie przekracza kryterium dochodowego – obecnie to 456 zł.
Zasiłek zostanie przyznany, jeśli oprócz ubóstwa w rodzinie występuje jedna z dysfunkcji, takich jak sieroctwo, bezrobocie, niepełnosprawność, przemoc lub długotrwała i ciężka choroba.
Osoba, która spełni wymogi i otrzyma świadczenie stałe, może nie martwić się o ubezpieczenie zdrowotne. Pobierającym taki zasiłek składki na ten cel ma obowiązek opłacać Ośrodek Pomocy Społecznej właściwy ze względu na miejsce zamieszkania, chyba że są obowiązkowo odprowadzane na ich rzecz z innego tytułu.
Pomoc państwa w tym zakresie jest nie do przecenienia, tym bardziej że kwota zasiłku stałego nie jest wysoka – nie może być niższa niż 30 zł i przekraczać 529 zł.
Zasiłek stały nie przysługuje, jeśli prawo do niego zbiega się z prawem do renty socjalnej, świadczenia pielęgnacyjnego lub dodatku z tytułu samotnego wychowywania dziecka oraz utratą prawa do zasiłku dla bezrobotnych na skutek upływu czasu jego pobierania.
Podstawa prawna
Art. 7, art. 36–37 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 182).