Firma rozstała się z zatrudnionym w ramach zwolnień grupowych. Rozwiązanie umowy nastąpiło na podstawie porozumienia stron zawartego między pracodawcą a pracownikiem. Czy ten ostatni może ubiegać się o świadczenie przedemerytalne?
Prawo do takiego wsparcie przysługuje osobie, która do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, spełniła wymogi w zakresie wieku i stażu. Tak wynika z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Kobieta musi mieć ukończone 55 lat oraz posiadać okres uprawniający do emerytury wynoszący co najmniej 30 lat.
Natomiast w przypadku mężczyzny wymagany jest wiek 60 lat oraz staż – 35 lat.
Natomiast zgodnie z treścią art. 2 pkt 29 ustawy o promocji zatrudnienia (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz. 674 z późn. zm) przyczynami dotyczącymi zakładu pracy są m.in.: rozwiązanie stosunku pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, zgodnie z przepisami ustawy o zwolnieniach grupowych lub z powodu ogłoszenia upadłości pracodawcy, jego likwidacji lub likwidacji stanowiska pracy z przyczyn ekonomicznych, organizacyjnych, produkcyjnych albo technologicznych.
Przez pojęcie rozwiązania stosunku pracy należy rozumieć zarówno wypowiedzenie umowy dokonane przez pracodawcę, jak też zawarte porozumienie stron o rozwiązaniu umowy o pracę. Z uprawnień do świadczenia przedemerytalnego może zatem korzystać pracownik, z którym firma rozstała się na mocy porozumienia stron. Warunkiem jest jednakże, aby osoba ta nie była inicjatorem rozwiązania stosunku pracy.
Ponadto łącznie z tym pracownikiem powinny zostać zwolnione na mocy porozumień stron w okresie 30 dni obejmujących zwolnienie grupowe jeszcze co najmniej 4 osoby. Jeśli powyższe przesłanki zostają spełnione jednocześnie, to należy przyjąć, że pracownik będzie uprawniony do świadczenia przedemerytalnego.