Pracownik jest związany lojalką po ustaniu zatrudnienia na czas wskazany przez strony w umowie. W jaki sposób można dokonać wcześniejszego jej rozwiązania?
Istotnym elementem omawianego kontraktu jest określenie okresu obowiązywania zakazu konkurencji, co czyni go umową terminową (art. 1012 par. 1 k.p.). Celem takich umów jest zagwarantowanie stronom pewności co do trwania zobowiązania (po stronie byłego pracownika polegającego na powstrzymaniu się od działalności konkurencyjnej, a po stronie byłego pracodawcy do wypłaty odszkodowania) zasadniczo przez cały okres w niej oznaczony. Jego skrócenie niewątpliwie narusza założoną gwarancję. Kodeks pracy nie przewiduje wprost możliwości wcześniejszego rozwiązania umowy, a wymienia jedynie przypadki, w których przestaje obowiązywać sam zakaz konkurencji przed upływem terminu, na jaki została zawarta umowa (art. 1012 par. 2 k.p.).
Nie ma jednak przeszkód prawnych, aby w celu skrócenia terminu obowiązywania kontraktu o zakazie konkurencji stosować odpowiednio przepisy kodeksu cywilnego dotyczące wcześniejszego rozwiązywania umów. Według Sądu Najwyższego właściwość lub natura takiego kontraktu umowy nie sprzeciwia się zastosowaniu ogólnych zasad dotyczących rozwiązywania umów do kontraktu o zakazie konkurencji (por. wyr. SN z 6 listopada 2012 r., II PK 227/10, LEX nr 863982).
W związku z powyższym umowa o zakazie konkurencji może być rozwiązana w taki sposób, w jaki doszło do jej zawarcia, a więc w drodze porozumienia stron. W tym samym trybie może nastąpić jej zmiana. Ponadto w jej treści strony mogą zamieścić postanowienia uprawniające obie strony do wcześniejszego rozwiązania umowy, a co za tym idzie do zwolnienia się z wzajemnych zobowiązań, poprzez dokonanie wypowiedzenia, skorzystanie z prawa odstąpienia lub w przypadku ziszczenia się określonego warunku rozwiązującego.