Wielu pracodawców powierza wykonywanie zadań pomocniczych podmiotom zewnętrznym, świadczącym usługi w danym zakresie. Pytanie brzmi, czy outsourcing działalności skutkuje przejściem części zakładu pracy w rozumieniu art. 231 k.p.?
Odpowiedzi na to pytanie nie znajdziemy w literalnym brzmieniu przepisów. Kwestia ta była wielokrotnie rozpoznawana przez Sąd Najwyższy, który stwierdził, że outsourcing może w pewnych przypadkach skutkować przejściem części zakładu pracy, jednak ocena w tym zakresie musi być za każdym razem odniesiona do konkretnych okoliczności rozpoznawanej sprawy (wyrok z 13 kwietnia 2010 r., I PK 210/09).
W swoich rozważaniach Sąd Najwyższy odwołuje się do orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczącego przejścia części zakładu pracy. Trybunał wskazuje w nim wiele okoliczności, jakie powinny zostać wzięte pod uwagę przy ocenie, czy doszło do przejścia części zakładu pracy. W szczególności według Trybunału Sprawiedliwości UE: typ przedsiębiorstwa pracodawcy przejmującego nie może różnić się od przedsiębiorstwa dotychczasowego pracodawcy, powinno nastąpić przejęcie składników materialnych (budynki, ruchomości etc.) lub niematerialnych, przejęcie pracowników oraz klientów dotychczasowego pracodawcy, a działalność prowadzona po przejęciu części zakładu pracy powinna być podobna do działalności wykonywanej przed przejęciem.
Zdaniem SN niemożliwe jest udzielenie jednoznacznej, uniwersalnej odpowiedzi, czy korzystanie z outsourcingu wiąże się z przejściem części zakładu pracy. Wymaga to dokonania analizy każdego pojedynczego przypadku z punktu widzenia wszystkich ww. okoliczności. Tylko w sytuacji, gdy łączna ocena wskazanych okoliczności wskazuje na przejście części zakładu pracy, znajduje stosowanie art. 231 k.p. W pozostałych przypadkach przepis ten nie znajdzie zastosowania, a outsourcing nie będzie wiązał się z przejściem zakładu pracy lub jego części.