Osoba wykonująca zadania w ramach prac interwencyjnych ma status pracownika. Tak jak innym zatrudnionym przysługują jej określone uprawnienia.

Mężczyzna pracował w urzędzie gminy jako pracownik interwencyjny. Po rozwiązaniu stosunku pracy zwrócił się o wystawienie świadectwa pracy. Gmina odmówiła, tłumacząc, że skoro jego wynagrodzenie było częściowo finansowane z urzędu pracy, to ten powinien wystawić świadectwo.

Obowiązkiem każdego pracodawcy jest wydanie świadectwa pracy po rozwiązaniu lub wygaśnięciu stosunku pracy podwładnego. Przekazać ten dokument można bezpośrednio pracownikowi albo osobie upoważnionej przez niego na piśmie – w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy. Jeżeli jest to niemożliwe, można to zrobić najpóźniej w ciągu siedmiu dni od dnia ustania stosunku pracy.

Podstawą zatrudnienia pracownika interwencyjnego jest umowa. Oznacza to, że osoby tak świadczące pracę posiadają status pracownika. Stosunek pracy nawiązuje z nimi organizator prac interwencyjnych, a więc w podanym przykładzie urząd gminy. Zatem to na nim spoczywa obowiązek sporządzenia świadectwa.

Nawiązując do opisanej powyżej sytuacji, trzeba zauważyć, że urząd gminy, odmawiając wydania pracownikowi interwencyjnemu świadectwa pracy, postąpił niezgodnie z obowiązującymi przepisami.