Pracodawca może uzależnić wysokość dofinansowania do wypoczynku od dochodu osiąganego przez pracownika lub jego małżonka.
Jednym ze świadczeń, które może być sfinansowane z pieniędzy zgromadzonych przez pracodawcę w zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS), jest dofinansowanie do wypoczynku. Pracownik może złożyć wniosek do komisji socjalnej o jego przyznanie, o ile przyjęty w firmie regulamin ZFŚS przewiduje, że taki wydatek może być sfinansowany z funduszu oraz spełnione są kryteria jego przyznania. One też są określone w regulaminie.
Nie każdy jednak pracownik otrzyma dofinansowanie do wypoczynku, bo zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 1996 r. nr 70, poz. 335 z późn. zm.) przyznawanie świadczeń uzależnione jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z jego środków.
Najczęstszym kryterium, które jest przyjmowane w regulaminie, jest więc próg dochodów pracownika lub jego rodziny, który decyduje zarówno o przyznaniu dofinansowania, jak i jego wysokości, zgodnie z zasadą, że im niższe dochody, tym wyższa dopłata do wypoczynku.
Ponadto pracodawca może wprowadzić dodatkowe kryteria, na przykład może uzależnić dofinansowanie od liczby dni urlopu pracownika lub jego stażu pracy.
Obowiązek tworzenia ZFŚŚ mają pracodawcy, którzy zatrudniają co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty. Mniejsze firmy mają wybór i mogą w ogóle nie prowadzić działalności socjalnej, tworzyć fundusz lub wypłacać świadczenie urlopowe. Zasady jego przyznawania też są określone w ustawie o ZFŚS.
1093,93 zł wynosi w tym roku odpis podstawowy naliczany za jednego pracownika na ZFŚŚ
