Pracownik w wyniku wyroku sądowego stwierdzającego, że dokonane przez pracodawcę wypowiedzenie umowy o pracę było nieuzasadnione, został przywrócony do pracy i podjął ją. Otrzymał dwumiesięczne wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy.

Od wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy wypłaconego pracownikowi przywróconemu do pracy na podstawie wyroku sądowego należy opłacić składki zarówno na ubezpieczenia społeczne, jak i na ubezpieczenie zdrowotne.

Podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie do NFZ (podobnie jak na ubezpieczenia społeczne) stanowi bowiem przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Oznacza to tym samym, że wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia otrzymywane przez pracownika stanowią przychód takiej osoby. Tym samym wchodzą również do podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne.

Należy podkreślić, że jedynie od przychodów pracownika wskazanych wyraźnie w przepisach jako wyłączone z podstawy wymiaru składki na wymienione wcześniej ubezpieczenia nie jest odprowadzana składka na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

Nie ma natomiast przepisu, który wyłączałby z podstawy wymiaru składek zdrowotnych wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy wypłacone pracownikowi przywróconemu do pracy na podstawie wyroku sądowego.

W opisanym więc przypadku od przyznanych świadczeń należy odprowadzić składki zarówno na ubezpieczenie zdrowotne, jak i społeczne.

Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne nie stanowią co prawda odprawy, odszkodowania i rekompensaty wypłacane pracownikom z tytułu nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem rozwiązania stosunku pracy. Jednak wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy nie zalicza się do tychże świadczeń.

PODSTAWA PRAWNA

Art. 81 ust. 1 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).

Art. 18 ust. 1 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.).

Art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).