Podwładny, który chce zmienić pracę, musi otrzymać świadectwo potwierdzające dotychczasowe zatrudnienie. Jeśli sam nie jest w stanie go odebrać, może upoważnić do tego inną osobę.
Od 21 marca 2011 r. obowiązują nowe przepisy dotyczące konieczności wydania świadectwa pracy po zakończeniu umowy terminowej, jeżeli pracownik jest nadal zatrudniony u tego pracodawcy. Zgodnie z nimi pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy obejmujące zakończone okresy zatrudnienia na podstawie umów o pracę na okres próbny, na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy zawartych w okresie 24 miesięcy, poczynając od zawarcia pierwszej z tych umów. Między okresami zatrudnienia na podstawie powyższych umów terminowych mogą nastąpić przerwy.
Pracodawca wydaje jednak świadectwo pracy zgodnie z przepisami obowiązującymi przed 21 marca 2011 r., jeżeli w tym dniu trwa kolejna umowa o pracę nawiązana w okolicznościach określonych w art. 97 par. 11 kodeksu pracy (a więc gdy obie strony łączy kolejna umowa terminowa). Znowelizowane przepisy stosuje się zatem do umów o pracę zawartych na okres próbny, na czas określony i na czas wykonania określonej pracy, nawiązanych od 21 marca 2011 r.
Zgodnie z przepisami świadectwo pracy powinno być wydane w dniu rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy. Tak wynika z rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 15 maja 1996 r. w sprawie szczegółowej treści świadectwa pracy oraz sposobu i trybu jego wydawania i prostowania (Dz.U. nr 62, poz. 282 z późn. zm.). Pracodawca może również wysłać je pocztą bądź doręczyć w inny sposób (najpóźniej w ciągu siedmiu dni od rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku pracy).
Świadectwo powinien otrzymać nawet pracownik, który nie rozliczył się z pracodawcą. Podwładny, odbierając dokument, powinien sprawdzić, czy zawiera prawidłowe informacje m.in. o okresie i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowiskach, trybie rozwiązania albo okolicznościach wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Może także poprosić pracodawcę o zawarcie w świadectwie pracy danych o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz uzyskanych kwalifikacjach. Prośbę tę pracodawca ma obowiązek spełnić.
Jeżeli świadectwo pracy zawiera błędy, pracownik ma możliwość wystąpienia z wnioskiem o sprostowanie (w ciągu siedmiu dni od otrzymania świadectwa). W razie odmowy pracownik może wystąpić do sądu pracy z powództwem o jego sprostowanie (również w ciągu siedmiu dni). Jeśli sąd przyzna pracownikowi rację, wówczas pracodawca powinien niezwłocznie wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy (nie później niż w terminie trzech dni od uprawomocnienia się orzeczenia).
PRZYKŁAD
Jedno świadectwo za zatrudnienie na podstawie kilku umów
Pracownik będzie zatrudniony na podstawie umowy na okres próbny od 1 czerwca 2011 r. do 31 lipca 2011 r. Następnie pracodawca zatrudni pracownika na podstawie umowy na czas określony od 1 sierpnia 2011 r. do 31 października 2011 r., a później na podstawie umowy o pracę na czas wykonania określonej pracy od 1 grudnia 2011 r. do 31 marca 2012 r. Pracodawca nie musi wydawać pracownikowi osobnego świadectwa pracy po zakończeniu każdej z tych umów terminowych (chyba że pracownik tego zażąda zgodnie z art. 97 par. 13 k.p.).