Urlop bezpłatny stanowi przerwę w podleganiu ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym. Jednak przez pierwsze 30 dni takiego urlopu pracownik zachowuje prawo do bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej przysługujących mu w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
A więc nie musi się obawiać, że będzie płacił z własnej kieszeni za opiekę medyczną udzieloną mu w tym czasie w przychodni lub szpitalu w ramach kontraktu z Narodowym Funduszem Zdrowia.
Problem pojawia się jednak wtedy, gdy urlop bezpłatny trwa dłużej niż 30 dni. W takiej sytuacji pracownik musi sam zadbać o zgłoszenie go do ubezpieczenia zdrowotnego np. jako członka rodziny przez pracującego współmałżonka. W przypadku braku możliwości objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym jako członek rodziny wspomniany pracownik powinien ubezpieczyć się dobrowolnie.
W tym celu musi podpisać odpowiednią umowę z oddziałem wojewódzkim NFZ. W przeciwnym razie koszty ewentualnego leczenia pracownik pokryje z prywatnych środków.
Jeżeli pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym zgłosił do ubezpieczenia zdrowotnego członków swojej rodziny (np. dzieci i małżonka), to również one po upływie 30 dni od daty rozpoczęcia przez niego urlopu tracą prawo do opieki finansowanej przez Narodowy Fundusz Zdrowia.
Konieczność płacenia za świadczenia opieki zdrowotnej udzielone po 30. dniu urlopu bezpłatnego nie będzie wchodziła w grę, w sytuacji gdy pracownik z niego korzystający podlega w tym czasie obowiązkowemu ubezpieczeniu zdrowotnemu np. z tytułu podjęcia pracy u innego pracodawcy, wykonywania umowy-zlecenia czy pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy.
PRZYKŁAD
Bezpłatne leczenie po zgłoszeniu w NFZ przez członka rodziny
Pracownik uzyskał zgodę na urlop bezpłatny w wymiarze dwóch miesięcy. Przez pierwsze 30 dni tego urlopu może korzystać ze świadczeń jako pracownik przebywający na urlopie bezpłatnym. Natomiast w celu uniknięcia płacenia za ewentualne leczenie po upływie 30 dni wskazane jest zgłoszenie tej osoby do ubezpieczenia zdrowotnego jako członka rodziny, czyli np. przez współmałżonka będącego emerytem.
Podstawa prawna
Art. 5 pkt 3, art. 66 ust. 1 pkt 1 lit. a) i art. 69 ust. 3 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r. nr 164, poz. 1027 z późn. zm.).