Pracodawca ma obowiązek zrealizowania przyjętych ustaleń wynikających z ugody z pracownikiem. Ta zawarta przed sądem jest tytułem egzekucyjnym i nakłada na firmę takie same obowiązki jak jego wyrok.
Pracownik i pracodawca zawarli przed sądem pracy ugodę co do wypłaty podwładnemu należności z tytułu ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy. Treść ugody została wciągnięta do protokołu rozprawy i opatrzona podpisami stron. Obecnie firma odmawia wypłaty ustalonej w ugodzie kwoty, tłumacząc się kłopotami finansowymi.
W trakcie procesu w sprawach pracowniczych strony postępowania mogą, czyniąc sobie wzajemne ustępstwa, zawrzeć porozumienie, które stanowi ugodę. Do jej zawarcia skłania obie strony sąd, po wstępnym wysłuchaniu ich stanowisk. Treść ugody powinna być jasno sformułowana, aby w ten sposób uniknąć w przyszłości sporów. Musi też być zrozumiała dla obu stron.
Ugoda zawarta przed sądem jest tytułem egzekucyjnym, takim jak wyrok sądu. Pracodawca nie może więc bagatelizować sprawy, traktując ugodę sądową jako coś, co ma mniejszą moc prawną i nie obliguje go do działania w takim stopniu jak wyrok. Pracownik może wystąpić do sądu o nadanie ugodzie klauzuli wykonalności i z takim tytułem udać się do komornika.
Sprawa, ponieważ dotyczy kwestii z zakresu prawa pracy, a nie roszczeń cywilnoprawnych, jak np. z tytułu umowy – zlecenia lub o dzieło, ma jeszcze inny aspekt.
Ustawodawca uznał, że niewykonanie wbrew obowiązkowi podlegającego wykonaniu orzeczenia sądu pracy, jak i ugody zawartej przed komisją pojednawczą lub sądem pracy, stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika zagrożone grzywną. Przy tym wykroczenie to, wskazane w art. 282 par. 2 kodeksu pracy, może zostać popełnione zarówno umyślnie, jak i nieumyślnie.
Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 4 lutego 2002 r. (V KKN 389/01, OSP 2002/12/166).
Gdy więc pracodawca, mimo zawartej poprawnie ugody przed sądem pracy, nie wykonuje jej postanowień, pracownikowi przysługuje prawo złożenia skargi do Państwowej Inspekcji Pracy. Inspektor uprawniony będzie do wystawienia mandatu karnego, zgodnie z przepisami kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
Podstawa prawna
Art. 282 par. 2 ustawy z 26 czerwca 1974 – Kodeks pracy (t.j. Dz.U. z 1998 r. nr 21, poz. 94 z późn. zm.).
Art. 203 par. 4, 223, 469, 777 par. 1 pkt 1 ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. nr 43, poz. 296 z późn. zm.).
Art. 10 ust. 1 pkt 15 ustawy z 13 kwietnia 2007 r. o Państwowej Inspekcji Pracy (Dz.U. nr 89, poz. 589 z późn. zm.).